بررسی تحمل به شوری در مرحله جوانه زنی و گیاهچه ای رازیانه

با توجه به رشد گیاهان داروئی متنوع و روند افزایش توسعه اراضی شور در کشور، شناسایی گیاهان دارویی مقاوم به شوری اهمیت زیادی دارد. این مطالعه به منظور بررسی اثرات تنش شوری بر صفات مختلف رازیانه در کشت بدون خاک (در مراحل جوانه زنی و گیاهچه ای) صورت گرفت. این آزمایش به صورت فاکتوریل، در قالب طرح کاملاتصادفی با چهار تکرار(در آزمایش اول) و سه تکرار (در آزمایش دوم) انجام شد. اثرات سطوح شوری [(شاهد) 0،50، 150،100، 200 (میلی مولار)] از نمک کلرید سدیم بر روی سه توده (شیراز، اصفهان و استهبان) مورد مطالعه قرار گرفت. نتایج حاصل از تجزیه واریانس و مقایسه میانگین صفات ندازه گیری شده نشان داد که با افزایش سطوح شوری، درصد جوانه زنی، شاخص بنیه بذر، طول ریشه، طول ساقه، وزن خشک ریشه، وزن خشک ساقه، نسبت اندام هوایی به ریشه، بیوماس، شاخص کلروفیل، محتوای کلروفیل aو b، و محتوای کاروتنوئید در ژنوتیپ های مختلف رازیانه به طورمعنی داری در هر دو مرحله رشدی کاهش یافت. در ژنوتیپ های مختلف اختلاف معنی داری بین سطوح مختلف شوری مشاهده شد، بطوریکه بیشترین مقدار هریک از این صفات در تیمار شاهد و کمترین مقدار آن در تیمار حداکثر تنش شوری بود. تحمل به شوری در مرحله گیاهچه ای نسبت به مرحله جوانه زنی بیشتر بود و در هر دو آزمایش ژنوتیپ رازیانه شیراز، نسبت به دو توده دیگر برتری نشان داد.