بررسی تنوع ژنتیکی حاصل از دو جهش زای فیزیکی (پرتو گاما، باریکه ی الکترونی) با استفاده از نشان گرهای دی ان ای چند ریختی تصادفی تقویت شده در حیات گندم نان رقم طبسی

تنوع ژنتیکی حاصل از دو جهش زای فیزیکی متفاوت (پرتو گاما، باریکه ی الکترونی) در دزهای مختلف (50 تا Gy 400) و دو رطوبت متفاوت (5/6 و %5/12) در دانه های گندم نان رقم طبسی با استفاده از نشان گرهای دی ان ا چندریختی تصادفی تقویت شده مورد بررسی قرار گرفت. بیش ترین میانگین ناجور تخم زایی در جمعیت 2 (با مقدار 155/0) و کم ترین مقدار آن در جمعیت 5 (با مقدار 042/0) مشاهده شد. براساس نتیجه های به دست آمده، بیش ترین فاصله ی ژنتیکی یا کم ترین تشابه ژنتیکی، بین جمعیت TE1M (ردیف های جهش یابنده ی نسل 1 رقم طبسی که با الکترون جهش یافته بودند) و جمعیت TE2M (ردیف های جهش یابنده ی نسل 2 رقم طبسی که با الکترون جهش یافته بودند) مشاهده شد. کم ترین فاصله ی ژنتیکی یا بیش ترین تشابه ژنتیکی بین جمعیت TG2M (جمعیت ردیف های جهش یابنده ی نسل 2 رقم طبسی که با پرتو گاما جهش یافته بودند) و جمعیت TE2M (جمعیت ردیف های جهش یابنده ی نسل 2 رقم طبسی که با الکترون جهش یافته بودند) مشاهده شد. تجزیه ی خوشه ایپنج جمعیت ردیف های جهش یافته و شاهدهای رقم طبسی براساس مقدار تشابه ژنتیکی و با استفاده از روش جفت گروه بدون وزن با میانگین حسابی انجام و نمودار درختی با برش نمودار از نقطه تشابه 89/0 دو گروه حاصل شد. براساس نتایج به دست آمده، تنوع بین جمعیت ها معنی دار و بیش تر از تنوع درون جمعیت ها بود.