بررسی میزان آلاینده های آلی و معدنی و قدرت خودپالایی در رودخانه لنگرود

در این تحقیق، با توجه به استفاده روزافزون آب رودخانه لنگرود جهت مصارف صنعتی و کشاورزی، میزان آلودگی این رودخانه مورد بررسی کمی قرار گرفته است. بدین منظور از شش ایستگاه مختلف در مسیر رودخانه در چهار فصل سال نمونه برداری صورت گرفت و غلظت آلاینده های آلی مانند آفت کش ها و PAHs با سیستم HPLC و غلظت عناصر فلزی با روش جذب اتمی اندازه گیری شد و هم چنین پارامترهای شیمیایی و فیزیکی (BOD، COD، فسفات، نیترات، نیتریت، سختی، شوری، دما و pH) نیز مورد آنالیز کمی قرار گرفت. با توجه به نتایج به دست آمده، رنج غلظت ترکیبات PAHs در فصول مختلف در طول مسیر رودخانه برابر با (μg/L 08/20-005/0) بوده که بالاتر از حد مطلوب استاندارد آن (μg/L05/0-002/0) می باشد. آفت کش ها در برابر دما و نور به ویژه تابش مستقیم اشعه خورشید ناپایدار می باشند در نتیجه غلظت آن ها در محیط کم شده و در حد تشخیص سیستم HPLC نبوده و نتایجی از آن حاصل نگردید. هم چنین میانگین غلظت (151/0)Fe، (004/0)Cu، (154/0)Mn، (008/0) Zn، (078/0)Al، (000/0)Cd،(947/6)K، (151/0)Ba، (125/1)Sr، (000/200)Na، (000/366)Cl-، (973/0)NO3-، (420/0)NO2- و (418/0)PO43- میلی گرم در لیتر می باشد. نتایج نشان می دهد که در فصل تابستان به علت تبخیر شدید و کاهش بارندگی، حجم آب رودخانه کم شده و در نتیجه آب دریا می تواند به رودخانه نفوذ کرده و سبب افزایش شوری و املاح گردد. هم چنین مقادیر بیش از حد مجاز (mg/L24-1/1) BOD و (mg/L5/143-5)COD نشان دهنده میزان آلودگی آب ناشی از تخلیه فاضلاب های خانگی و صنایع غذایی و کشتارگاه هاست.