ارزیابی کمی و کیفی میوه دو توده محلی طالبی به صورت پیوندی و غیرپیوندی

به منظور بررسی عملکرد کمی و کیفی دو توده محلی پیوندی طالبی (Cucumis melo Gr. Cantalupensis) به نام های سمسوری و ساوه، پژوهشی در سال 1388 در قالب بلوک های کامل تصادفی با 10 تیمار و سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی جهاد دانشگاهی پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران واقع در کرج انجام شد. پنج رقم کدوی هیبرید تجاری به نام های Ace، Shintozwa، ShintoHongto، Zuktozwa و Ferro به عنوان پایه استفاده شدند. رقم های Ace، Shintozwa و ShintoHongto به عنوان پایه هر دو توده سمسوری و ساوه و رقم های Zuktozwa و Ferro فقط به عنوان پایه توده سمسوری به کار گرفته شدند. هر توده سمسوری و ساوه غیرپیوندی نیز به عنوان شاهد در نظر گرفته شدند. تجزیه واریانس اثر پایه روی صفات در طالبی سمسوری نشان داد که تعداد میوه کل، تعداد میوه بازارپسند، عملکرد میوه بازارپسند و مواد جامد محلول میوه تحت تاثیر پایه قرار گرفته است و اختلاف معنی داری نشان داد. از طرف دیگر در طالبی ساوه، وزن تک میوه و وزن تک میوه بازارپسند و ضخامت گوشت میوه تحت تاثیر پایه تفاوت معنی داری نشان داد. مطابق با نتایج مقایسه میانگین، توده سمسوری پیوند شده روی پایه Shintozwa با 68/5 عدد از تعداد میوه بازارپسند بیشتری برخوردار بود. هم چنین توده سمسوری پیوند شده روی پایه Shintozwa با 85/10 کیلوگرم بالاترین عملکرد بازارپسند تک بوته را داشت. در مورد مواد جامد محلول میوه، توده سمسوری پیوند شده در مقایسه با سمسوری های غیرپیوندی، با اختلاف معنی داری شیرین ترین میوه ها با بریکس بالا را تولید نمودند. پایه Ace در مقایسه با دیگر پایه ها، توانست سنگین ترین میوه بازارپسند (23/3 کیلوگرم) را با پیوندک توده ساوه از آن خود کند. در توده ساوه، ضخامت گوشت میوه روی پایه Ace به همراه گیاهان غیرپیوندی با اختلاف معنی داری بیشتر از سایر پایه ها بود.