مقایسه سواد سلامت دانشجویان علوم پزشکی و غیر علوم پزشکی دانشگاه های شهید بهشتی در سال تحصیلی 93-92

سواد سلامت به صورت میزان ظرفیت فرد برای کسب، تفسیر، درک اطلاعات اولیه و خدمات سلامت تعریف شده است که برای تصمیم گیری مناسب، لازم می باشد. سواد سلامت یک پیامد کلیدی اقدامات آموزش بهداشت است که باید در مفهوم وسیع تر ارتقای سلامت قرار گیرد. افراد با سواد سلامت ناکافی، با احتمال کمتری از برنامه ی مراقبتی پیشنهادی تبعیت می نمایند. تا کنون در خصوص تعیین سواد سلامت دانشجویان و همچنین مقایسه ی آن در دو گروه علوم پزشکی و غیر علوم پزشکی، مطالعه ای صورت نگرفته است. مطالعه ی حاضر با هدف ارزیابی وضعیت سواد سلامت دانشجویان علوم پزشکی و غیر علوم پزشکی دانشگاه های شهید بهشتی در سال تحصیلی 93-92 اجرا گردید.
این مطالعه ی مقطعی با رویکرد توصیفی- تحلیلی می باشد که تعداد 500 نفر دانشجو از دو دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی و دانشگاه شهید بهشتی مورد بررسی قرار گرفتند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه ی جدیدترین نشانه ی حیاتی (NVS) استفاده شد. در نهایت داده ها به کمک نرم افزار SPSS نسخه ی 18 و آزمون های آماری t مستقل، کای دو و رگرسیون خطی چند متغیره، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافته ها نشان داد که 4/26 درصد از دانشجویان علوم پزشکی سواد سلامت ناکافی و 2/31 درصد دارای سواد سلامت کافی بودند. همچنین 8/44 درصد دانشجویان غیر علوم پزشکی سواد سلامت ناکافی داشتند. بین دو گروه، از نظر میانگین نمره ی سواد سلامت، اختلاف معنادار آماری مشاهده شد (001/0P<)، که نشان داد سواد سلامت در دانشجویان علوم پزشکی نسبت به دانشجویان غیر علوم پزشکی بهتر می باشد.
بر اساس پرسشنامه ی NVS، طیف وسیعی از دانشجویان، سواد سلامت ناکافی و مرزی داشتند که این خود، توجه بیشتر به امر سواد سلامت در برنامه های ارتقای سلامت را ضروری می سازد.