تحیل شبکه هم نویسندگی پژوهشگران حوزه علوم پزشکی ایران: مطالعه ای با استفاده از تحلیل شبکه های اجتماعی

شبکه هم نویسندگی دانشمندان، الگویی از شبکه های پیچیده و در حال توسعه را نمایش می دهد. هدف از پژوهش حاضر، تحلیل ساختار قدرت در شبکه هم نویسندگی پژوهشگران حوزه علوم پزشکی ایران بر مبنای سنجه مرکزیت می باشد.
این پژوهش با استفاده از روش تحلیل شبکه ای صورت گرفته است. جامعه پژوهش حاضر کلیه نویسندگان ایرانی هستند که در یکی از 7 مجله علوم پزشکی ایرانی نمایه شده در پایگاه ISI مقاله منتشر کرده اند. گردآوری داده ها در دو مرحله انجام شد. مرحله اول با دسترسی الکترونیکی به مقالات و در مرحله دوم برای گردآوری نظرات نویسندگان دارای نقش مرکزیت، از پرسشنامه استفاده گردید. برای تجزیه و تحلیل داده ها از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون استفاده شده است.
یافته های پژوهش نشان داد که بین متغیرهای پیش بین مرکزیت رتبه، بتا، بردار ویژه و نزدیکی با متغیر ملاک بهره وری، در سطح 0/001 رابطه معنی داری وجود دارد. نتایج حاصل از تحلیل رگرسیون نشان داد که بین نمره های سنجه مرکزیت و بهره وری پژوهشگران حوزه علوم پزشکی ایران رابطه وجود دارد و این رابطه از نوع مستقیم و مثبت می باشد یعنی هر چه متغیرهای پیشبین بهبود یابد میزان بهره وری آزمودنی ها نیز بهبود می یابد. همچنین مهمترین معیارهای انتخاب همکار پژوهشی از دیگاه پژوهشگران دارای نقش مرکزیت عبارت بودند از: هم تخصص بودن، تیم پژوهشی برتر، داشتن علم لازم، مقبولیت سیاسی، فرهنگی و علمی.
شبکه هم نویسندگی مجله های مورد بررسی، دارای مرکزیت پایین بوده و بین نویسندگان ارتباط کمی برقرار بود. همچنین نویسندگانی که بالاترین نمره مرکزیت را به دست آوردند امکان دسترسی سریع به سایر نویسندگان و منابع حاضر در شبکه را دارند و به عنوان نویسندگان گروه پرقدرت مطرح هستند.