پیامدهای سالمندی جمعیت در ایران با تاکید بر چالش روزافزون نظام سلامت (مطالعه مروری)

رشد فزاینده جمعیت سالمند و پیامدهای آن باعث شده است که در اکثر جوامع، سالمندی جمعیت به عنوان مسئله ای اجتماعی مورد توجه قرار گیرد. هر چند مواجهه کشورهای مختلف با پدیده سالمندی جمعیت به نسبت توسعه یافتگی، با تقدم و تاخر زمانی همراه است ولی افق های آتی حکایت از رویارویی جوامع مختلف با این پدیده دارد. بر اساس نتایج سرشماری ها، نسبت جمعیت 60 سال و بالاتر کشور از 6/6 % در سال 1375 به 2 /8 % در 1390 رسیده و طبق پیش بینی در سال 1425 به 22% خواهد رسید. این مطالعه با هدف برجسته نمودن اهمیت توجه به پدیده قریب الوقوع سالمندی جمعیت و چالش های فراروی نظام سلامت ایران انجام شده است.
مطالعه حاضر یک بررسی متون است که در آن از داده ها و نتایج سرشماری های مرکز آمار ایران، پایگاه داده های جمعیتی سازمان ملل متحد، وبسایت سازمان بهداشت جهانی، پایگاه داده های مرتبط انگلیسی و فارسی شامل ISI، Medline، Pubmed، SID، گزارش سازمان های فعال در زمینه سالمندان، کتاب ها، پایان نامه ها، مجلات و نشریات مرتبط با سیاست های بهداشتی ایران استفاده شده است.
سالمندی جمعیت در ایران با شیب تندی در حال وقوع است؛ لیکن هنوز برنامه ریزی و تمرکز کافی در این زمینه صورت نگرفته و ساماندهی امور سالمندان از پشتوانه قانونی کافی برخوردار نمی باشد. تحلیل وضعیت فعلی و دورنمای آینده حاکی از وجود چالش ها و مشکلات فراوان در حال حاضر و پیچیده تر شدن و گسترش یافتن چالش ها و مشکلات در آینده نه چندان دور است. لذا توجه جدی به ساماندهی، حمایت و ارتقاء سلامت سالمندان، گرچه دیر هنگام ولی امری اجتناب ناپذیر است.