بررسی اثرات زیستی تصویربرداری تشدید مغناطیسی بر باروری موش نر بالغ

امروزه استفاده از امواج الکترومغناطیس در پزشکی به خصوص در دستگاه های تشخیصی مانند تصویربرداری تشدید مغناطیسی(MRI) افزایش یافته و گزارشات متفاوتی از آثار بیولوژیک آن ارائه شده است. هدف از این مطالعه بررسی اثرات MRI 5/1 تسلا بر روی باروری و پارامترهای تولیدمثلی موش نر بود. 40 راس موش بالغ نر نژاد NMRI به طور تصادفی به دو گروه مساوی کنترل و آزمایش تقسیم شدند. موش های گروه آزمایش در طی 3 هفته، هر هفته 1 بار و هر بار به مدت 36 دقیقه در معرض امواج MRI 1/5 تسلا قرار گرفتند. سپس روزهای 1 و 35 بعد از آخرین تابش، 10 سر از موش ها برای انجام IVF و 10 سر نیز جهت مطالعات In vivo مورد استفاده قرار گرفتند. تاثیر امواج MRI بر وزن بیضه، طول مدت بارداری، تعداد جنین های به دنیا آمده، تعداد اسپرم و قدرت باروری بررسی گردید. داده های دو گروه با آزمون های آماری ANOVA و Tukey تجزیه و تحلیل شدند.
یافته های پژوهش: مطابق این مطالعه یک روز بعد از تابش MRI وزن بیضه، تعداد بچه های به دنیا آمده، میزان پیشرفت تکامل جنین های دو سلولی و تعداد اسپرم موش ها در گروه آزمایش کاهش معنی داری نشان داد(P<0.05) هم چنین تعداد جنین های رسیده به مرحله بلاستوسیست در گروه آزمایش کاهش معناداری داشت(P<0.05). در حالی که 35 روز بعد از تابش بین تمام پارامترهای ذکر شده در گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل از لحاظ آماری تفاوت معناداری وجود نداشت(P>0.05).
بر اساس نتایج این مطالعه به نظر می رسد که تابش MRI 1/5 تسلا در یک روز بعد از تابش اثرات مخربی را بر روی قدرت باروری موش دارد، اما این اثرات 35 روز بعد از تابش برگشت پذیر می باشند.