تاثیر اسانس های گیاهی بر میکروارگانیسم های بیماری زا در سبزیجات برگی

تولید سبزیجات آماده مصرف با استفاده از مخلوط سبزیجات برگی یکی از پیشرفت های اخیر در صنایع مواد غذایی تازه به شمار می رود. هدف این مطالعه، بررسی توانایی اسانس های پونه کوهی، میخک و آویشن شیرازی در کنترل رشد پاتوژن های وارد شده از طریق آلودگی متقابل و میکروبیوتای درونی سالاد تجاری محصول یک شرکت تولیدی می باشد.
پس از مرحله شستشو، 25 گرم از سبزیجات در پوشش های پلی اتیلنی استریل قرار گرفته و تحت شرایط استریل بطور جداگانه با غلظت های مختلف (3، 5 و 10 درصد) از امولسیون اسانس ها توسط اسپری (0.8 میلی لیتر) تیمار شدند.
امولسیون 3، 5 و 10 درصد اسانس آویشن شیرازی، جمعیت اشرشیاکلی O157:H7 را در مخلوط سبزیجات به میزان 1.7، 2.2 و l3.5 cfu/g، پس از 5 روز ذخیره سازی در دمای 7 درجه سانتی گراد، کاهش داد. بر خلاف آن، میزان کاهش جمعیت اشرشیاکلی در استفاده از غلظت های 5 و 10 درصد اسانس میخک، تقریبا مشابه بود (2.5cfu/g کاهش). اسانس پونه کوهی (10 درصد) جمعیت اشرشیاکلی تلقیح شده به مخلوط سبزیجات را 0.5cfu/g، پس از 5 روز ذخیره سازی در دمای 7 درجه سانتی گراد، کاهش داد. آویشن شیرازی بیشترین تاثیر ضدمیکروبی را در برابر اشرشیاکلی و نیز در برابر میکروبیوتای درونی سبزیجات ذخیره شده به مدت 9 روز در دمای 7 درجه سانتی گراد، نشان داد. فیلای نکلیسی ویروس، سویه ای از نوروویروس، در سالاد آلوده در طول نگهداری در یخچال (9 روز در دمای 7 درجه سانتی گراد) تحت تاثیر تیمار با اسانس ها قرار نگرفت. به نظر می رسد دمای نگهداری بطور کامل از اثر اسانس ها بر فیلای نکلیسی ویروس تلقیح شده به سالاد جلوگیری نمود.
نتایج نشان می دهد که اسانس ها، به خصوص آویشن شیرازی، واجد توانایی کاهش خطرات مربوط به آلودگی های میکروبی در سالاد سبزیجات برگی می باشند.