دیدگاه مدیران پرستاری بیمارستان های وابسته به دانشگاه علوم پزشکی کرمان در مورد موانع ایفای نقش های بالینی پرستاران

پرستاران بالینی نقش های متعددی را در راستای کمک به بیمار ایفا می کنند. ایفای مطلوب این نقش ها همواره با موانع متعددی روبرو بوده است. آگاهی مدیران از این موانع در برنامه ریزی برای از میان برداشتن آن ها و درنتیجه ارتقا کیفیت مراقبت های پرستاری، تاثیر بسزایی دارد. این پژوهش باهدف بررسی نظرات مدیران پرستاری در مورد موانع ایفای نقش های بالینی انجام شده است.
در یک مطالعه توصیفی-تحلیلی، 101 نفر از مدیران پرستاری بیمارستان های آموزشی شهر کرمان، به روش سرشماری انتخاب شدند. ابزار گردآوری اطلاعات، پرسشنامه مشتمل بر ویژگی های فردی و موانع ایفای نقش های پرستاری بود. تجزیه وتحلیل داده ها به کمک نسخه 16 نرم افزار SPSS و با استفاده از آمارهای توصیفی (میانگین، انحراف معیار، درصد فراوانی) و استنباطی (مربع کای، فیشر، همبستگی پیرسون، آنالیز واریانس یک طرفه و کروسکال والیس) انجام شد.
در این مطالعه 1/ 85 درصد واحدهای پژوهش مونث، 2/ 75درصد متاهل، 1/ 93درصد لیسانس، و 4/ 64درصد سرپرستار بودند. ازنظر سنی شرکت کنندگان بین 28 تا 51 سال (میانگین 68/ 4±01/ 43) قرار داشتند. سابقه کار واحدهای پژوهش بین 7 تا 30 سال (میانگین 2 /5±45/ 20) بوده و ازنظر سابقه مدیریت، بین 1 تا 25 سال قرار داشتند. میانگین نظرات مدیران نشان داد که مهم ترین موانع به ترتیب عوامل مربوط به امنیت شغلی پرستار (9/ 68درصد)، عوامل انگیزشی محیط کار (64درصد)، عوامل مربوط به مدیریت و رهبری (4/ 63درصد)، اعتقادات بیمار و خانواده (5/ 51درصد)، باورهای شخصی پرستار (75/ 49درصد) و فاصله بین تئوری و عمل (5/ 47درصد) بود. ارتباط ضعیفی بین جنس و عوامل مربوط به امنیت شغلی پرستاران وجود داشت (r=0.3) همچنین ارتباط ضعیفی بین باورهای شخصی پرستاران و جنس (r=0.3)، سن (r=0.16) و وضعیت تاهل (r=0.5) وجود داشت. بین وضعیت تاهل و فاصله بین نظریه و عملکرد ارتباط ضعیفی وجود داشت (r=0.23). نتایج آزمون تحلیل واریانس یک طرفه نشان داد که در ابعاد امنیت شغلی، اعتقادات بیمار و خانواده و اعتقادات شخصی پرستار، بین نظرات سه سطح مدیران اختلاف معنی داری وجود داشت (p<0.05).
نتایج این پژوهش حاکی از آن است که مهم ترین موانع ایفای نقش های بالینی پرستاری از دید مدیران پرستاری مربوط به امنیت شغلی، عوامل انگیزشی محیط کار و عوامل مربوط به مدیریت و رهبری است. لذا توصیه می شود با برنامه ریزی جهت انجام اقداماتی از قبیل افزایش و پرداخت به موقع حقوق و مزایا، بهبود شرایط کاری و افزایش امکانات رفاهی پرستاران و همچنین اصلاح یا تعدیل شیوه مدیریتی خود، در رفع این موانع و درنتیجه ارتقا کیفیت خدمات پرستاری گام بردارند.