رابطه درد و بروز دلیریوم در بیماران تحت عمل جراحی قلب

پس از عمل جراحی قلب، دلیریوم شیوع بالایی دارد. مطالعات متعددی بر روی اتیولوژی دلیریوم پس از جراحی قلب صورت گرفته است، اما هنوز دلیل قاطعی برای آن بیان نشده است. ازآنجایی که درصد بالایی از این بیماران درد شدیدی را متحمل می شوند، مطالعه ی حاضر با هدف تعیین رابطه درد و بروز دلیریوم در بیماران تحت عمل جراحی قلب انجام شد.
این مطالعه توصیفی- تحلیلی بر روی 40 بیمار تحت عمل جراحی قلب بستری در یکی از بیمارستان های آموزشی شهر تهران در سال 1393 انجام شد. نمونه گیری به روش در دسترس صورت گرفت. بروز دلیریوم در بیماران در روزهای دوم تا پنجم بعد از عمل، دو بار در روز توسط ابزار سنجش دلیریوم در آی سی یو؛ و درد بیماران در دو نوبت، حین استراحت و حین اجرای رویه های پرستاری، در روز دوم بعد از عمل توسط ابزار مشاهده ای درد در بخش ویژه مورد سنجش قرار گرفت. داده ها با استفاده از آزمون های دقیق فیشر، کای دو، من ویتنی و مک نمار تحت نرم افزار 16 SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
فراوانی بروز درد و دلیریوم پس از جراحی قلب به ترتیب 95 و 22/5 درصد بود. 2/5 درصد بیماران درد در حالت استراحت و دلیریوم را با هم تجربه کردند و 20 درصد از بیماران متحمل درد حین اجرای رویه های پرستاری و دلیریوم بودند. بر اساس آزمون دقیق فیشر این رابطه معنی دار نبود، اما بین برخی شاخص های درد، نظیر حرکات بدن (0/008 = P) و تون عضلانی(0/020 = P) با بروز دلیریوم، حین اجرای رویه های پرستاری، رابطه معنی دار و جود داشت.
براساس نتایج مطالعه حاضر، ارتباطی بین درد و بروز دلیریوم وجود ندارد. با توجه به بالا بودن میزان درد و دلیریوم، پیشنهاد می شود اقدامات لازم جهت کاهش بروز این عوارض صورت گیرد.