بررسی ارتباط آنتروپومتری و فعالیت فیزیکی دانش آموزان دختر دبیرستانی تبریز با ناراحتی های عضلانی-اسکلتی در سال 1388

دوران نوجوانی زمان مناسب برای ایجاد تغییرات شیوه زندگی در جهت کاهش بروز بیماری های مزمن در بزرگسالی هستند. این مطالعه با هدف توصیف وضعیت آنتروپومتری و فعالیت فیزیکی و ارتباط این دو با ناراحتی های عضلانی- اسکلتی در دانش آموزان دختر دبیرستانی شهر تبریز انجام گرفته است.
دویست دانش آموز دختر به روش نمونه برداری خوشه ایانتخاب شدند. شاخص های آنتروپومتری، سطح فعالیت فیزیکی و ناراحتی های عضلانی- اسکلتی با استفاده از دستورالعمل های استاندارد و پرسشنامه تعیین شدند. تحلیل آماری داده ها بر اساس رده های سنی و تیپ بدنی انجام گرفت.
میانگین سنی وBMI در افراد مورد مطالعه به ترتیب 12/ 17 سال 22/16 kg/m2بود. در حدود 20 % دانش آموزان اضافه وزن داشتند، یا چاق بودند. تیپ بدنی دانش آموزان دختر به صورت اندومورف- مزومورف بود. تنها 8 % دانش آموزان در سالن های ورزشی فعالیت داشتند و 31 % دانش آموزان، بیش از سه ساعت وقت صرف تماشای تلویزیون می کردند و 70 % دانش آموزان در کار منزل مشارکت داشتند. تیپ بدنی و نمایه توده بدنی بر اساس گروه های سنی تفاوت معنی داری نداشت. مدل رگرسیون لوجستیک برای ناراحتی های عضلانی- اسکلتی، رابطه معنی داری با فعالیت فیزیکی کل و اجزای آن و تیپ بدنی نشان نداد.
مطالعه حاضر نشان دهنده کاهش فعالیت فیزیکی در دانش آموزان دختر بود ولی ارتباطی بین ناراحتی های عضلانی-اسکلتی با فعالیت بدنی و تیپ بدنی مشاهده نشد.