تحلیل محتوای مقالات تخصصی علوم ترویج و آموزش کشاورزی در ایران (1392- 1388)

مجلات علمی- تخصصی ابزاری کارآمد در راستای اطلاع رسانی و ارتباطات علمی و یکی از شاخص های کلیدی توسعه علمی جوامع می باشند. بررسی محتوایی این مجلات در حوزه های گوناگون علمی، سیاست گزاران امر را به سمت ارتقا سطح کیفی و جبران کمبودهای پژوهشی، سوق می دهد. هدف مطالعه حاضر، تحلیل محتوای مقالات تخصصی علوم ترویج و آموزش کشاورزی در ایران طی سال های 1392-1388 بود. در این مطالعه توصیفی، محتوای 781 مقاله منتشر شده در شش نشریه دارای رتبه علمی- پژوهشی از وزارت علوم، تحقیقات و فناوری مورد بررسی قرار گرفت. در این پژوهش متغیر هایی چون تعداد مقالات منتشره، جنس و سطح تحصیلات نویسندگان، پارادایم و روش تحقیق، روش نمونه گیری و جمع آوری داده ها، آزمون ها و نرم افزارهای آماری و حوزه های موضوعی مورد بررسی قرار گرفت. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آماره های توصیفی نظیر توزیع فراوانی، درصد فراوانی و میانگین و نرم افزارهای آماری SPSS وExcel انجام شد. نتایج بررسی ها نشان داد 781 عنوان مقاله منتخب توسط 2168 نویسنده نگاشته شده و دارای 19991 استناد بودند و بیشترین درصد انتشار مقالات ترویجی مربوط به دو نشریه پژوهش مدیریت و آموزش کشاورزی و علوم ترویج و آموزش کشاورزی می باشد. براساس نتایج، دو روش تحقیق توصیفی همبستگی و پیمایشی رایج ترین روش های تحقیق استفاده شده در مقالات بودند، همچنین روش آماری رگرسیون چندگانه نیز به عنوان متداول ترین روش آماری مرسوم در مقالات چاپ شده بود. گرایش موضوعی مقالات با توجه به عنوان، چکیده، کلیدواژه ها و متن مقالات در قالب سه حیطه اصلی و 18 زیرمجموعه موضوعی قرارگرفت که حیطه موضوعی نظام ترویج در کشاورزی بیشترین سهم را در زمینه موضوعات سه گانه به خود اختصاص داده است.