تاثیر پهنه گسلی عرضی، برشی سبزپوشان بر تاقدیس چغال و گسترش مناطق فشارشی در ناحیه هم پوشانی آنها، بخش زاگرس چین - رانده

کمربند چین خورده- رانده زاگرس توسط مجموعه ای از گسل های عرضی با آرایش پلکانی قطع شده است. این آرایش پلکانی گسل های عرضی موجب گسترش مناطق همپوشانی میان آنها -جایی که بسته به هندسه این آرایش و سازوکار گسل ها، مناطق فشارشی وکششی گسترش می یابند- شده است. یکی از این پهنه های گسلی عرضی در زاگرس، پهنه گسل سبزپوشان با روند شمال باختر و سازوکار راستالغز راست بر است. پهنه گسل سبزپوشان از آنجا که دارای مجموعه ای از قطعات گسلی با هندسه پلکانی ساعت گرد است، سبب ایجاد مناطق فشارشی میان این قطعات گسلی شده است. نمونه ای از این مناطق، تاقدیس چغال در منطقه قیر و کارزین ناحیه فارس زاگرس چین خورده است. برداشت های دقیق صحرایی به همراه تفسیر تصاویر ماهواره ای سبب شناسایی پهنه گسلی پلکانی راست گرد با سازوکار امتدادلغز راست گرد در بخش باختری تاقدیس چغال شده است. این پهنه گسل پلکانی شامل گسل های شمال قیر و هرم هستند. در منطقه همپوشانی میان این گسل ها، ساختارهایی از جمله گسل های راستالغز با مولفه وارون، راندگی ها، چین های جوان و ریزدوپلکس های گسلی برداشت شده است که هندسه ساختاری همانند ساختارهای مرتبط به مناطق فشارشی میان گسل های راستالغز پلکانی مدل های آزمایشگاهی دارند. همانند چنین مناطق فشارشی که در تاقدیس های سفیدار و قل قل به ترتیب در شمال و جنوب تاقدیس چغال نیز تحلیل شده، به مناطق هم پوشانی میان مجموعه ای از گسل های راستالغز راست گرد با آرایش پلکانی ساعت گرد در راستای پهنه سبزپوشان نسبت داده شده است. این گسل های پلکانی در سطح به عنوان اثر فعالیت گسل سبزپوشان در پی سنگ روی پوشش رسوبی دارای قاعده جدایشی تحلیل شده است.