تاثیر تنش کم آبی بر برخی شاخص های سازگاری سلولی ژنوتیپ های سورگوم علوفه ای

به منظور بررسی تغییرات برخی شاخص های مهم سلولی چند ژنوتیپ سورگوم در شرایط کم آبی، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی، در گلخانه دانشگاه محقق اردبیلی در سال 1392 اجرا شد. تیمارهای آزمایش شامل تنش کم آبی در چهار سطح 85، 65، 45 و 25 درصد ظرفیت زراعی و سه ژنوتیپ سورگوم علوفه ای (KFS2، KFS6 و KFS17) بود. کم آبی موجب کاهش پتانسیل اسمزی، پایداری غشا و محتوای آب نسبی سلول ها در سطح 1 درصد و همچنین کاهش عناصر پتاسیم، کلسیم و فسفر، و افزایش سدیم و در نهایت کاهش مقدار ماده خشک شد. اثر متقابل تنش در ژنوتیپ تنها بر مقدار پرولین، قندهای محلول، پایداری غشا، محتوای آب نسبی و ماده خشک معنادار بود. ژنوتیپ KFS2 بیشترین مقدار پرولین، قندهای محلول و عناصر غذایی و در نهایت بیشترین پتانسیل اسمزی، محتوای آب نسبی، پایداری غشا و مقدار ماده خشک در شدیدترین سطح تنش (25 درصد ظرفیت زراعی) را به خود اختصاص داد. در بین صفات اندازه گیری شده، پرولین و مقدار کلسیم بیشترین سهم را در پیش بینی پتانسیل اسمزی و پایداری غشا داشتند. این عوامل تاثیر مهمی در عملکرد ماده خشک نیز دارند. به طور کلی، هر ژنوتیپ از سازوکار متفاوتی برای مقابله با تنش استفاده می کند، ولی ژنوتیپی که بتواند از روش های سریع تر و کم هزینه تر استفاده کند، تحمل بیشتری در برابر تنش دارد و عملکرد ماده خشک بیشتری تولید می کند.