مطالعه شیوع صدمات دندانی ناشی از ضربه در ورزشهای رزمی ورزشکاران مشهد در سال 1380

هدف ازانجام این مطالعه تعیین شیوع صدمات دندانی ناشی از ضربه در ورزشکاران ورزشهای رزمی شهر مشهد بوده است.
در این مطالعه مقطعی که در سال 1380 انجام شد، 338 ورزشکار مرد ورزشهای رزمی باشگاه های ورزشی حرفه ای و دانشجوئی بطور تصادفی و تحت شرایط یکسان از نظر وجود صدمات دندانی مورد معاینه قرار گرفتند.و برای هر کدام از آنها پرسشنامه کاملی تکمیل گردید.جهت ثبت نوع صدمات دندانی از روش Criage - Hargreeves استفاده شد.
8/22% از ورزشکاران دچار صدمات دندانی بوده و در انواع این ورزش ها بیشترین میزان شیوع به ترتیب مربوط به بوکسورها (7/34 %) وکاراته کاران(22%)بوده است. صدمات وارده بیشتر در فک بالا بخصوص ثنایای میانی (2/61%) ودر بین صدمات وارده به دندانها، شکستگی مینا شایعتر(2/42%) بوده است.
محافظ دهانی تنها در 4/15% افراد مورد مطالعه در هنگام ورزش بکار برده شده است. در بین انواع ورزشها، بوکسورها بیشترین ورزشکارانی(34%) بوده اند که از این وسیله استفاده می کرده اند.ولی متآسفانه این افراد هم بطور نامنظم وموردی این وسیله لازم را بکار می بردند. بین استفاده ازمحافظ دهان وصدمات دندانی رابطه معنی داری وجود داشت(0001/0p<).
با توجه به شیوع بالای صدمات دندانی در ورزشکاران رزمی مورد مطالعه(8/22%) بخصوص در رشته بوکس توصیه می شود اهمیت کاربرد و آموزش صحیح استفاده از محافظ های دندانی بخصوص کاربرد نوع iiاین محافظ ها یه این عزیزان داده شود.