فرآیند مسیریابی بهینه حمل مواد خطرناک

بخشی از محمولات حمل و نقلی کالاهای خطرناک هستند که به دلیل ماهیت خاص آنها باید با تدابیر ویژه ای جا به جا شوند. اما در ایران حمل سوخت از انبارهای مرکزی تا جایگاه های توزیع که توسط تانکرها انجام می شود، بدون برنامه ریزی و مسیریابی به شکل سنتی سازماندهی و پیاده سازی شده اند. هدف این پژوهش، ارائه فرآیندی برای مسیریابی بهینه حمل مواد خطرناک، با در نظر گرفتن دو رویکرد انتخاب ایمن ترین و اقتصادی ترین مسیر بوده و در این راستا به بررسی معیارهای موثر بر مسیریابی حمل مواد خطرناک گروه 3 در شبکه راه شهری پرداخته شده است. با استفاده از روش تحلیل سلسله مراتبی، میزان تاثیر هر یک از این معیارها مشخص شده و به مسیریابی توسط این روش پرداخته می شود. در ادامه با مقایسه دو سناریو، که یکی مسیرهای به دست آمده از این روش بوده و مبنای ایمنی- اقتصادی داشته و دیگری مسیرهای انتخابی توسط رانندگان است که صرفا مبنای اقتصادی دارد، مشخص شد که در اکثر موارد این دو مسیر بر هم منطبق نیستند و لزوم مسیریابی با رویکرد این تحقیق مشخص شد. در نهایت اعتبار و کارایی فرآیند مذکور تایید شده و مشخص می شود که می توان مسیرهای تردد مواد خطرناک را در شبکه معابر شهری با این روش بهینه کرد.