مطالعه تخمین ظرفیت راه در ایران

ظرفیت راه به عنوان یکی از مهمترین مبانی مهندسی ترافیک شناخته شده و پایه مطالعات ترافیکی است. تخمین مقدار ظرفیت راه سا لها مورد توجه محققان بوده و تحقیقات متعددی در این زمینه انجام شده است. در نتیجه روش هایی به منظور تخمین ظرفیت ارائه شده است که به دو گروه اصلی روش های مستقیم تجربی و غیر مستقیم تجربی تقسیم می شوند. روش های مستقیم تجربی بر پایه مشاهدات انجام شده هستند حال آنکه روش های غیر مستقیم تجربی، ظرفیت راه را بر اساس مدل های تهیه شده از مطالعات پیشین برآورد می کنند. امکان تخمین ظرفیت دقیق راه با توجه به رفتار متفاوت رانندگان در شرایط مختلف محیطی به صورت مقادیر ثابت و قطعی وجود ندارد. به همین دلیل ظرفیت راه به صورت یک مقدار احتمالی تعریف م یشود. در این مطالعه علاوه بر دسته بندی و شناسایی روش های تخمین ظرفیت راه اقدام به بررسی و مقایسه روش ها بر اساس معیارهای نوع اطلاعات مورد نیاز و جریان تردد مربوط، لزوم انجام مدل سازی های ریاضی پیچیده و همچنین اعتبار نتایج هر روش، شده است. در نهایت تعیین و انتخاب بهترین روش در کشور، با توجه به ویژگی های مطالعات مورد نظر و اطلاعات موجود طبق قضاوت مهندسی امکان پذیر خواهد بود.