تاثیر دی کلروفنیل دی متیل اوره (DCMU) بر توان منبع و انتقال دوباره کربوهیدرات های محلول ساقه گندم رقم پیشتاز در شرایط خشکی آخر فصل

به منظور بررسی نقش اجزای نورساخت (فتوسنتز)کننده گندم رقم پیشتاز در پر شدن دانه و انتقال دوباره ذخایر ساقه در شرایط خشکی آخر فصل، آزمایشی گلدانی به صورت فاکتوریل دو عاملی در چارچوب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار در فضای باز مزرعه دانشکده کشاورزی دانشگاه ولی عصر رفسنجان در فاصله دی ماه 1390 تا خرداد ماه 1391 انجام شد. عامل اول عبارت از کاهش توان منبع در سه سطح شامل گیاه کامل (شاهد)، حذف نورساخت برگ پرچم و حذف نورساخت برگ های زیرین و عامل دوم تنش خشکی در دو سطح شامل آبیاری کامل (شاهد) و قطع آبیاری پس از گلدهی بود. حذف نورساخت با استفاده از ماده بازدارنده نورساخت DCMU انجام شد. نتایج نشان داد که حذف نورساخت برگ پرچم بر خلاف تیمار حذف نورساخت برگ های زیر برگ پرچم، سبب کاهش محتوای نشاسته و افزایش محتوای پروتئین آن شد اما اثر معنی داری بر وزن دانه نداشت. در زمان رسیدگی، محتوای کربوهیدرات های محلول ساقه در تیمار آبیاری شاهد تحت تاثیر تیمارهای کاهش توان منبع قرار نگرفت اما با قطع آبیاری پس از گلدهی به طور معنی داری افزایش یافت و بیشترین میزان آن در تیمار حذف نورساخت برگ های زیر برگ پرچم بود. از سوی دیگر، هیچ یک از تیمارهای قطع آبیاری پس از گلدهی و حذف نورساخت برگ ها تاثیری بر محتوای نیتروژن ساقه در زمان رسیدگی نداشتند. به نظر می رسد کاهش توان منبع در اثر حذف نورساخت برگ های زیرین سبب کاهش نیاز مخزن به ماده پرورده و نیتروژن و کاهش کارایی انتقال دوباره آنها به سمت دانه می شود.