تاثیر محلولپاشی با سیلیس و پتاسیم و کاربرد نیتروژن بر عملکرد و اجزاء عملکرد ارقام برنج ایرانی طارم هاشمی و طارم محلی (Oryza sativa L.)

این تحقیق در سال زراعی 1392-1391 به صورت مزرعه ای در منطقه ساری به صورت کرت های دوبار خرد شده در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار انجام شد. تیمارها شامل دو رقم برنج طارم هاشمی و طارم محلی به عنوان عامل اصلی، نیتروژن در سه سطح کودی کاربرد 35، 70 کیلوگرم در هکتار و نیتروکسین به عنوان عامل فرعی و محلول پاشی با آب، نانو سیلیکون، نانو کلات پتاسیم و محلول نانو سیلیکون + نانو کلات پتاسیم به عنوان عامل فرعی فرعی بودند. نتایج نشان دادند بیشترین طول خوشه (77/28 سانتی متر) و بیشترین خوشه چه کل در خوشه (80/113 خوشه چه) به ترتیب متعلق به رقم طارم هاشمی و طارم محلی بود. بیشترین پنجه بارور و عملکرد کاه (بترتیب 07/21 پنجه و 17/6129 کیلوگرم در هکتار) و کمترین خوشه چه پر و شاخص برداشت (به ترتیب 09/91 خوشه چه و 75/42%) با مصرف 70 کیلوگرم نیتروژن در هکتار به دست آمد. با محلولپ اشی تنها نانو سیلیکون بیشترین عملکرد دانه (67/4746 کیلوگرم در هکتار) حاصل شد در حالی که بالاترین شاخص برداشت (18/45%) با محلولپاشی توام نانو سیلیکون و نانو کلات پتاسیم به دست آمد. بیشترین شاخص برداشت با مصرف نیتروکسین در رقم محلی (34/46%) و همچنین با مصرف توام نیتروکسین و نانو سیلیکون (29/46%) به دست آمد.