بررسی امکان افزایش عملکرد آفتابگردان آجیلی بوسیله کاربرد باکتری های آزاد کننده فسفر و مصرف سولفات روی

این آزمایش در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی و به صورت اسپلیت پلات در 3 تکرار، در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه آزاد اسلامی واحد اراک در سال 1390 به اجرا در آمد. تیمارهای آزمایشی شامل کاربرد فسفر در چهار سطح350 کیلوگرم فسفات آمونیوم در هکتار، 175 کیلوگرم فسفات آمونیوم، 175 کیلوگرم فسفات آمونیوم و فسفر بیولوژیک و فسفر بیولوژیک به تنهایی بود. چهار سطح مصرف کود حاوی عنصر روی شامل عدم مصرف سولفات روی، 25 کیلوگرم در هکتار سولفات روی، محلول پاشی روی با غلظت 10%، 25 کیلوگرم در هکتار سولفات روی و محلول پاشی روی در نظر گرفته شدند. محلول پاشی عنصر روی و افزودن باکتری آزاد کننده فسفر در مزرعه، در مرحله قبل از گلدهی انجام شد و 10 روز بعد نیز مجددا تکرار گشت. نتایج نشان داد بالاترین میزان عملکرد دانه در هکتار در تیمار مصرف 50% فسفات آمونیوم به همراه فسفر بیولوژیک و کاربرد سولفات روی خاک مصرف، به میزان 78/5632 کیلوگرم در هکتار و نیز در تیمار کاربرد50% فسفات آمونیوم به همراه فسفر بیولوژیک به همراه مصرف سولفات روی خاک مصرف و محلول پاشی عنصر روی، به میزان 52/5493 کیلوگرم در هکتار، بدست آمد.