اثر نیتروپروساید روی ناهنجاری های اسکلتی ناشی از فوروسماید در جنین موش صحرایی

فوروسماید به عنوان یک دیورتیک موثر بر قوس هنله می تواند در درمان فشارخون بالا، نارسایی کلیوی یا قلبی و سیروز کبدی که احتباس سدیم قابل توجه است استفاده شود. مشخص شده که استفاده از فوروسماید می تواند موجب ناهنجاری های مادرزادی در انسان و حیوانات شود. نیتروپروساید به عنوان دهنده نیتریک اکساید با اتساع عروق جفت و بهبود خون رسانی به جنین می تواند اختلالات خون رسانی و انقباضی جفت و رحم را کاهش دهد. هدف مطالعه حاضر پیشگیری یا کاهش ناهنجاری های ناشی از فوروسماید در جنین موش صحرایی به وسیله نیتروپروساید سدیم بود.
این مطالعه بر روی 28 سر موش صحرایی آبستن در 4 گروه انجام شد که گروه ها شامل کنترل، فوروسماید، نیتروپروساید سدیم و فوروسماید به همراه نیتروپروساید بود. داروها روز چهاردهم و شانزدهم آبستنی تجویز شد، که فوروسماید با دوز 200 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن به صورت خوراکی و نیتروپروساید با دوز 5/ 0 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن به صورت داخل صفاقی استفاده شد. در روز نوزدهم آبستنی موش ها آسان کشی شدند و پس از استحصال جنین ها، طول و وزن آن ها تعیین شد و با روش رنگ آمیزی آلیزین قرمز- آلیسین آبی رنگ آمیزی شدند. سپس اسکلت جنین های رنگ آمیزی شده با استفاده از دستگاه استریومیکروسکوپ از نظر ناهنجاری ها مورد مطالعه قرار گرفت.
نتایج نشان داد میانگین درصد ناهنجاری های شکاف کام، دنده موج دار و کاهش استخوانی شدن اندام قدامی و خلفی در گروه دریافت کننده فوروسماید به ترتیب 11/11، 88/ 68، 20 درصد بود در حالی که میانگین درصد این ناهنجاری ها در گروه دریافت کننده فوروسماید به همراه نیتروپروساید سدیم به ترتیب 31/ 7، 95/ 21 و 19/ 12 درصد کاهش یافت.
بنابراین می توان نتیجه گرفت که نیتروپروساید سدیم به طور معنی داری وقوع ناهنجاری های ناشی از فوروسماید را کاهش می دهد.