مدل سازی مطلوبیت زیستگاه شاه روباه (Vulpes cana) مبتنی بر فناوری دوربین های تله ای در ایران

شاه روباه (Vulpes cana) کوچک ترین روباه در بین 4 گونه روباهی است که در ایران زیست می کنند. مطالعات انجام شده بر روی این گونه بسیار محدود بوده و می توان گفت که مطالعه منسجمی بر روی آن در ایران انجام نگردیده است. به همین دلیل در این پژوهش عوامل موثر بر پراکنش شاه روباه و محدوده پراکنش بالقوه آن در ایران بررسی گردید. بدین منظور با استفاده از روش مدل سازی مطلوبیت زیستگاه مکسنت که تنها مبتنی بر داده های حضور می باشد ارتباط بین نقاط حضور به دست آمده از طریق فناوری دوربین های تله ای همراه با چند نقطه معدود از مشاهدات اتفاقی تایید شده در مناطق حفاظت شده در کشور با متغیرهای زیست محیطی معرف شرایط اقلیمی، توپوگرافی و انسان ساخت در سرتاسر ایران تحلیل گردید. نتایج به دست آمده از مدل مکسنت نشان می دهد که به ترتیب سه متغیر «بارندگی در سردترین فصل» ، «شیب» و متوسط دمای روزانه« بیش ترین تاثیر را در پراکنش شاه روباه در ایران دارند. هم چنین 64787/5 کیلومتر مربع از وسعت ایران به عنوان زیستگاه مطلوب این گونه بوده که در مرکز ایران قرار گرفته است.