بررسی رابطه مدت حضور در مناطق مرزی و سلامت روان در نظامیان ایران

توجه به بهداشت روان و عوامل موثر بر آن می تواند موجب کنترل اختلالات روانی و در نتیجه حفظ سلامت کارکنان و افزایش کارایی آن ها شود. این پژوهش با هدف سنجش وضعیت سلامت روان و بررسی تاثیر مدت تحمل استرس بر این وضعیت صورت گرفته است.
جامعه مورد مطالعه این تحقیق، کلیه کارکنان نظامی مستقر در یکی از مناطق مرزی در زمان اجرای پرسشنامه بودند. جامعه مورد مطالعه، شامل کلیه طیفهای درجاتی و تحصیلاتی بود. نمونه مورد بررسی 173 نفر، که با استفاده ازروش نمونه گیری سرشماری انتخاب و مورد بررسی قرار گرفت. ابزار این پژوهش شامل؛ پرسشنامه SCL90 جهت اندازه گیری سلامت روان و مشخص نمودن اختلالات روانی و پرسشنامه دموگرافیک بود.
ارتباط معنا دار بین افزایش روزهای توقف درمناطق مرزی و افزایش نمرات پسیکوتیک، پارانوئید، ترس مرضی، پرخاشگری، افسردگی، وسواس و جسمانی سازی وجود دارد.همچنین بیشترین ارتباط بین توقف و وسواس مشاهده شد.
بحث: اگرچه یکی از وظایف اصلی نیروهای نظامی حراست و نگهبانی از مرزهای کشور است ولیکن اگر حضورنیروها درمناطق مرزی بیش از توان آنان باشد موجب بروز انواع اختلالات روانی برای آنان و در نتیجه کاهش توان نظامی کشور می شود.