آگاهی و نگرش والدین تحصیلکرده در مورد نگهداری کودکان در خودروهای شخصی و استفاده از صندلی کودک

کودکان به دلیل کوچکی جثه و نداشتن توانایی های جسمی و فکری کافی قادر به دفاع از خود در برابر حوادث مربوط به اتومبیل نیستند. نحوه صحیح مراقبت از کودک در خودرو و استفاده از صندلی کودک یکی از عوامل مهم کاهش مرگ ومیر کودکان در حوادث ترافیکی می باشد. هدف این پژوهش بررسی آگاهی و نگرش والدین تحصیل کرده در مورد نحوه نگهداری کودکان در خودروهای شخصی می باشد.
مطالعه از نوع توصیفی- تحلیلی با روش نمونه گیری در دسترس بود که در سه ماهه تابستان 92 بر روی کارکنان دانشگاه علوم پزشکی مشهد انجام شد. پرسشنامه های اطلاعات دموگرافیک و آگاهی و نگرش در بین واحدهای پژوهش توزیع و پس از تکمیل جمع آوری گردید. داده های جمع آوری شده با نرم افزار SPSS و با استفاده از آزمون های مرتبط تجزیه وتحلیل گردید.
170 نفر از کارمندان دانشگاه در محدوده سنی 24 تا 57 سال در این پژوهش شرکت نمودند. بیشترین سطح تحصیلات مربوط به مقطع کارشناسی با 86 نفر (6/50%) بود. 8/28% شرکت کنندگان هیچ گاه از صندلی کودک در خودرو استفاده ننموده بودند. در مورد نوع صندلی مناسب سن و وزن کودک میزان آگاهی والدین بسیار کم بود و 2/88% پاسخ اشتباه دادند. پدران از مادران در زمینه سن استفاده از صندلی کودک آگاه تر و بیشتر از مادران از صندلی کودک استفاده نموده بودند (03/0=p و 008/0=p به ترتیب).
با توجه به میزان آگاهی متوسط والدین و نگرش ضعیف آن ها در زمینه نگهداری کودکان در خودروهای شخصی، پژوهشگران توصیه به برگزاری کلاس های آموزشی و توجیهی و آشنایی هر چه بهتر و بیشتر والدین با حوادث و خطرات ترافیکی به ویژه نحوه نگهداری کودکان در خودروهای شخصی در جهت ارتقای ایمنی کودکان در خودروهای شخصی می نمایند.