بررسی روش های مناسب در تعیین تکلیف و حسابرسی اقلام در ناجا

تعیین تکلیف، فرآیند تصمیم گیری برای اقلام بازیافتی، اسقاطی، فسادپذیر، خارج از سازمان، مازاد بر سازمان، غنیمتی، به جامانده خودی و ضایعات پادگانی به یکی از گزینه های معاوضه، واگذاری، دفن، انهدام، فروش، تبدیل به احسن و یا برگشت به سیستم می باشد. در این تحقیق به بررسی وضعیت تعیین تکلیف اقلام ناجا پرداخته شده.روش تحقیق، توصیفی و تحلیلی و از دو روش کتابخانه ای و میدانی استفاده شده است. جامعه آماری آماد و پشتیبانی فرماندهان انتظامی استانها و معاونت آماد و پشتیبانی ناجا بوده که با توجه به تقسیم بندی کشور به 5 منطقه جغرافیایی و هر منقطه جغرافیایی به استان های مربوطه و به صورت تصادفی تعداد هشت استان و معاونت آماد و پشتیبانی ناجا انتخاب و با توجه به فرمول حجم نمونه آماری (128=n) تعداد 128 پرسشنامه 34 سوالی توزیع و نسبت به جمع آوری داده ها و بررسی و تجزیه و تحلیل آنها پرداخته شده است. نتایج تحقیق حاکی از آن است که عملیات تعیین تکلیف اقلام به نحو مطلوب به اجرا در نمی آید. برای تعیین اقلام همکاری لازم توسط واحد ها و رده ها ذیربط صورت نمی گیرد، عملیات تعیین تکلیف اقلام اثرات مطلوبی برای ناجا و سیستم آماد و پشتیبانی دارد. برای انجام تعیین تکلیف اقلام شرایط بهینه ای فراهم نمی شود. بین شاخص تعین تکلیف اقلام و میزان تحصیلات ارتباطی وجود ندارد یعنی این که افراد دارای تحصیلات بالا و ضیت کنونی سیستم تعین تکلیف اقلام را به صورت کامل تایید نکرده اند. بین شاخص تعین تکلیف اقلام و سطح درجه یا رتبه ارتباطی وجود ندارد یعنی این که افراد با درجه یا رتبه بالا وضعیت کنونی سیستم تعین تکلیف اقلام را به صورت کامل تایید نکرده اند.