آسیب شناسی مدیریت فرهنگی از منظر قرآن کریم

فرهنگ، در حقیقت، راه و رسم و شیوه زندگی است و آن را نمی توان از زندگی انسان جدا کرد. حیات و شکوفایی یک ملت در گرو فرهنگی پویا و بالنده است. علم و اقتصاد، پول و ثروت و منابع زیرزمینی برای تامین و تضمین آینده بشریت تعیین کننده صرف نیست، بلکه این ضعف عوامل فرهنگی است که همواره سبب سقوط و زوال تمدن ها بوده است.
عدم اهتمام لازم به جریان فرهنگی و آسیب شناسی صحیح آن، یک ملت را فرسوده و در نهایت به سوی نابودی سوق می دهد. لزوم برنامه ریزی برای محافظت از مرزهای فرهنگی و پاسداری از باورهای دینی، ضرروت مدیریت کارامد فرهنگی، مبتنی بر آموزه های قرآنی را نشان می دهد. این جستار در پی آن است که به یکی از موضوعات مهم حوزه مدیریت فرهنگی، یعنی شناخت آسیب ها و همچنین کمبودها بپردازد.
آسیب شناسی، رهیافتی است که با نگاهی دقیق به فرایندها، درصدد شناسایی مشکلات است و به کشف راه حل ها می پردازد. شناخت آسیب ها گاهی با تدبر و تعقل و تحلیل و آموختن از دیگران حاصل می گردد و گاه در مسیر مواجهه و تجربه آن حوادث به دست می آید.
در یک نگاه و تقسیم بندی کلی می توان گفت: برخی آسیب ها و موانع فرهنگی، آسیب های بیرونی هستند و برخی دیگر درونی اند. آسیب بیرونی یعنی عواملی که اساسا مانع روی آوردن انسان ها به ارزش های فرهنگیمی شوند و آسیب درونی یعنی عواملی که موجب تضعیف عقاید و ارزش های فرهنگی می شوند. آسیب های درونی برای فرهنگ یک جامعه خطرناک تر و سهمگین ترند.