بررسی اثر عصاره چای سبز بر آسیب حافظه ناشی از تزریق داخل مغزی استرپتوزوتوسین در رت نر ویستار

بیماری آلزایمر از بیماری های تحلیل برنده ی عصبی است که در اثر رادیکال های آزاد و استرس اکسیداتیو بروز می کند. مطالعات نشان می دهند که ترکیبات آنتی اکسیدانی اثر فوق العاده ای در تقویت حافظه و کنترل بیماری آلزایمر دارند. در این مطالعه، تاثیر عصاره ی چای سبز که حاوی ترکیبات آنتی اکسیدانی است، بر سرعت یادگیری و بهبود حافظه در رت های آلزایمری مورد بررسی قرار گرفت.
با تزریق دو طرفه ی استرپتوزوتوسین درون بطن های جانبی رت های نر ویستار، مدل آلزایمر القا شد و رت های گروه تیمار به مدت 21 روز mg/kg 100 عصاره ی چای سبز دریافت کردند. برای بررسی حافظه ی رت ها، از تست یادگیری اجتنابی غیرفعال استفاده شد. زمان ورود به اتاق تاریک و مدت ماندن در اتاق تاریک، به عنوان پارامترهای اصلی برای ارزیابی حافظه ی اجتنابی و یادگیری، ارزیابی شد. همچنین، میزان تخریب بافتی و مرگ سلولی با مطالعات هیستوتیکنیک بررسی گردید. داده های به دست آمده، با استفاده از نرم افزار آماری SPSS و آزمون ANOVA از نوع LSD و Tukey و در سطح معنی داری 05/0P< بررسی شد.
شاخص حافظه در گروه دریافت کننده ی استرپتوزوتوسین در مقایسه با گروه های کنترل سالم و شم، کاهش معنی داری را نشان داد، اما تیمار با عصاره ی چای سبز، سبب افزایش معنی داری در سرعت یادگیری و بهبودی حافظه در رت های آلزایمری شد. نتایج به دست آمده از برش های بافتی، کاهش میزان مرگ سلولی در گروه های تحت تیمار با چای سبز را نشان می دهد.
این یافته ها نشان می دهد که عصاره ی چای سبز می تواند در بهبود شرایط آلزایمر و آسیب های حافظه ناشی از آن مناسب باشد و تا حدودی سبب کاهش مرگ سلولی در سلول های ناحیه ی هیپوکامپ شود.