اثر تنش خشکی و سولفات پتاسیم بر عملکرد و اجزای عملکرد آفتابگردان رقم ایروفلور

به منظور بررسی تغییرات عملکرد و برخی خصوصیات فیزیولوژیک آفتابگردان رقم ایروفلور در واکنش به میزان مصرف آب و کود پتاسیم تحقیقی به صورت آزمایش اسپلیت پلات در قالب بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار در سال زراعی 1388 در ایستگاه کشاورزی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز اجرا شد. تیمارهای آزمایشی شامل سطوح مختلف تنش کم آبی در چهار سطح شامل آبیاری پس از 50، 90،130 و 170 میلی متر تبخیر آب از تشتک تبخیر کلاس A به عنوان عامل اصلی و مصرف سطوح مختلف کود سولفات پتاسیم در 5 سطح شامل0، 5، 100، 150، 200 کیلوگرم در هکتار به عنوان عامل فرعی بودند. نتایج آزمایش نشان داد اثر متقابل تنش کم آبی و کود پتاسیم، اثر معنی داری در سطح احتمال 1% بر صفت های ارتفاع ساقه، وزن برگ، تعداد دانه در طبق، وزن دانه در طبق، بیوماس، شاخص برداشت، عملکرد و دوره موثر پر شدن دانه و در سطح احتمال 5% بر وزن صد دانه داشت. در تمامی صفات فوق، بیشترین مقدار پس از مصرف 200 کیلوگرم در هکتار سولفات پتاسیم از تیمار آبیاری پس از 50 میلی متر تبخیر از تشتک حاصل شد. بیشترین عملکرد دانه نیز معادل 3/507 گرم بر مترمربع در این تیمار به دست آمد. کاهش میزان آب از آبیاری پس از 50 به 90، 130 و 170 میلی متر تبخیر از تشتک تبخیر، باعث کاهش 36/10، 43/24 و 46/59 درصدی در عملکرد دانه گردید. همچنین مصرف 200 کیلوگرم در هکتار سولفات پتاسیم در تیمار آبیاری پس از 170 میلی متر تبخیر از تشتک تبخیر میزان افت عملکرد را به 48/32 % رساند. بر این اساس می توان در شرایط کمبود آب با مصرف پتاسیم از افت شدید عملکرد رقم ایروفلور آفتابگردان کاست.