بررسی اثر ملاتونین بر سلول های انجماد یافته بیضه موش های سوری

بعد از پیشرفت هایی که در درمان انواع سرطان ها به وجود آمد، امید به زندگی افزایش یافته است، اما موفقیت در درمان باعث از دست رفتن باروری در بسیاری از مردان جوانی می شود که از این بیماری نجات یافته اند. نگهداری انجمادی بافت ها یا سلول های بیضه نابالغ به عنوان تنها راه حفظ باروری معرفی شد. به هرحال، انجماد برخی اثرات مضر دارد. ملاتونین، هورمون غده پینه آل در سیستم های تولیدمثل گونه های مختلف رسپتور دارد. به نظر می رسد این هورمون ویژگی های پاک کنندگی رادیکال آزاد را دارد.

هدف از این مطالعه ارزیابی اثرات ملاتونین بر سلول های منجمد شده بیضه موش سوری بود.

با استفاده از هضم آنزیمی دو مرحله ای، سلول ها از بیضه موش های NMRI10-7 روزه جدا گردید. سلول های بیضه به طور تصادفی به دو گروه تقسیم شدند و در دو گروه متفاوت با و بدون اضافه کردن 100 میکرومولار ملاتونین منجمد شدند. سرانجام، آپوپتوز سلول ها به وسیله فلوسایتومتری بررسی شد. همچنین تست فعالیت لاکتات دهیدروژناز برای ارزیابی سمیت انجام شد.

نتایج لاکتات دهیدروژناز، اثر نسبتا سمی ملاتونین را نشان داد. نتایج فلوسایتومتری افزایش آپوپتوز در گروه انجماد یافته با ملاتونین را در مقایسه با گروه بدون ملاتونین نشان داد.

مطالعه حاضر نشان می دهد که ملاتونین بر سلول های انجماد یافته بیضه موش سوری اثر آپوپتوزی دارد.