مقایسه میزان حاملگی بین انتقال جنین تازه و منجمد پس ازتزریق داخل سیتوپلاسمی اسپرم

استفاده از فن آوری کمک باروری در جهان درحال افزایش است. میزان، اثربخشی و ایمنی فن آوری کمک باروری در میان کشورها بسیار متفاوت می باشد. کاربرد تزریق داخل سیتوپلاسمی اسپرم، انتقال جنین منفرد و منجمد روبه افزایش است.

هدف از این مطالعه مقایسه میزان حاملگی در انتقال جنین به روش تازه و منجمد بود.

دراین مطالعه مقطعی گذشته نگر موفقیت باروری 1014 سیکل انتفال جنین از 753 زن مراجعه کننده به مرکز باروری و ناباروی فاطمه الزهرا بابل که تحت درمان تزریق داخل سیتوپلاسمی اسپرم بودند از سال 1387 تا 1392 مورد بررسی قرار گرفت.

هیچ اختلاف معنی داری بین میزان حاملگی شیمیایی (23% در مقابل 8/18% ، نسبت شانس 301/1، با درجه اطمینان 95% و فاصله اطمینان 77/1-95/0)، ساک حاملگی (6/95% در مقابل 100%، نسبت شانس 60/0، با درجه اطمینان 95% و فاصله اطمینان 67/0-54/0) و فعالیت قلب جنین 2/87% در مقابل6/93% ، نسبت شانس 46/0، با درجه اطمینان 95% و فاصله اطمینان 32/1-16/0) بترتیب بین سیکل های جنین تازه و منجمد وجود نداشت. 05/0<p از نظر آماری برای همه اندازه گیری ها معنی دار در نظر گرفته شد.

اگرچه نتایج تحقیق هیچ اختلاف معنی داری بین سیکل های جنین تازه و منجمد نشان نداد، بهرحال جنین های فریز را می توان برای فن آوری کمک باروری بعدی ذخیره کرد. بنابراین ما سیکل های انتقال جنین به روش فریز را به عنوان یک گزینه در کنار انتقال جنین تازه توصیه می کنیم.