مطالعه اثر تابش پرتو الکترونی و تعیین دوز موثردر نابودی انگل لینگواتولا سراتا جدا شده از فراورده های دامی

بیماری های انگلی منتقله از طریق غذا، در اکثر نقاط جهان شایع بوده و مشکلات بهداشتی مهمی را سبب می شوند. لینگواتولا سراتا انگلی زئونوز و عامل ایجاد لینگواتولیازیس انسانی به واسطه مصرف احشاء دامی خام و نیم پخته آلوده به نوچه این انگل می باشد. هدف اصلی این تحقیق، تعیین اثر تابش پرتو الکترونی در نابودی انگل لینگواتولا سراتا جدا شده از فرآورده های دامی بود.
نوچه های انگل لینگواتولا سراتا، تحت اشعه دهی با پرتوالکترونی در دوزهای 1، 2، 3 و 5 کیلوگری(15 نوچه در سه تکرار 5تایی برای هر دوز) قرار گرفتند. با بررسی حرکت نوچه ها در زیر استریومیکروسکوپ زمان مرگ نوچه ها مورد بررسی قرار گرفته و با گروه شاهد نگهداری شده در دمای 4 درجه سانتی گراد مقایسه گردید. آنالیز داده ها با آزمون های t- test و ANOVA در سطح معنی داری 05/0 انجام شد.
مقایسه دو گروه شاهد و تیمار نشان داد که از نظر آماری، اختلاف معنی داری در زمان مرگ نوچه ها وجود دارد(05/0>P). همچنین اختلاف آماری معنی داری بین دوز های 1، 2 و 3 کیلوگری با دوز 5 کیلوگری از نظر سرعت کشندگی وجود داشت(05/0>P). نتایج نشان داد که حداقل دوز نابودی انگل لینگواتولا سراتا 1 کیلوگری بوده و دوز5 کیلوگری، سبب مرگ سریعتر نوچه ها گردید.
با توجه به حساسیت نوچه انگل لینگواتولا سراتا به پرتو الکترونی، در آینده می توان از پرتوالکترونی جهت ارتقاء ایمنی فراورده های دامی استفاده نمود. این مقاله حاصل پایان نامه دانشجوی کارشناسی ارشد گروه بهداشت و ایمنی مواد غذایی دانشکده بهداشت دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی شهید صدوقی یزدمی باشد.