حامل های لیپیدی نانوساختار(NLC) حاوی اسید لینولئیک مزدوج: بهینه سازی اندازه ذرات براساس روش سطح پاسخ

یکی از انواع مواد غذا-دارو (نوتریسیتیکال) قابل استفاده برای توسعه غذاهای فراسودمند اسید لینولئیک مزدوج (CLA) است که نسبت به اکسیداسیون حساس می باشد. حامل های لیپیدی نانوساختار (NLC) با روش هموژنیزاسیون گرم، برای درون پوشانی CLA استفاده گردید. از میان چهار لیپید جامد مختلف (پرسیرول ATO-5، کامپریترول ATO-888، کره کاکائو و اسید لوریک) استفاده شده در تولید این سیستم ها، تنها پرسیرول ATO-5 اندازه ذره ای و ساختار مقبولی ایجاد کرد. در مرحله بعد بر اساس روش سطح پاسخ وطرح مرکب مرکزی از غلظت های مختلف پرسیرول و سورفاکتانت فاز آبی (پلوکسامر 407) و نسبت های مختلف لیپید مایع به جامد (اسید لینولئیک مزدوج به پرسیرول) برای تولید نمونه بهینه NLC حاوی CLA استفاده شد. اندازه ذره ای و توزیع اندازه ذرات (اسپن) به ترتیب در محدوده 2040-75 نانومتر و 16/5- 44/0 بودند و مشاهده گردید که با افزایش غلظت لیپید جامد و سورفاکتانت فاز آبی اندازه ذرات به طور چشم گیری افزایش یافت. همچنین افزایش نسبت لیپید مایع به جامد موجب افزایش پایداری اندازه ذرات گردید. فرمولاسیون NLC حاوی 2% (وزنی/حجمی) سورفاکتانت، 2% (وزنی/حجمی) لیپید جامد پرسیرول و نسبت 50% اسید لینولیئک مزدوج به لیپید جامد با اندازه ذره ای 93 نانومتر به عنوان نمونه بهینه انتخاب شد و این نمونه از نظر اندازه ذرات طی 45 روز نگه داری در دمایC 4 پایدار بود.