افزایش تحمل تنش خشکی در چمن کنتاکی بلوگراس با استفاده از پروهگزادیون کلسیم

کنتاکی بلوگراس (پوآ پراتنسیس) یکی از گونه های پرکاربرد در چمن های خانگی، زمینهای گلف، پارک ها و میادین ورزشی در اقلیم های معتدله می باشد. تنش اکسیداتیو ناشی از خشکی یکی از عوامل اصلی محدود کننده کاشت چمن در مناطق خشک و نیمه خشک می باشد. در این مطالعه، نقش احتمالی پروهگزادیون کلسیم در افزایش تحمل به خشکی در چمن کنتاکی بلوگراس مورد ارزیابی قرار گرفت. به این منظور، پروهگزادیون کلسیم با غلظت های 0، 5/7، 15 و 25 میلی گرم ماده موثره در متر مربع بر روی اندام هوایی چمن کاملا یکدست و استقرار یافته کنتاکی بلوگراس محلول پاشی شده و سپس چمن ها تحت تنش خشکی عدم تنش (100 درصد ظرفیت زراعی) و تنش 70 و 40 درصد ظرفیت زراعی قرار گرفتند. اثر پروهگزادیون کلسیم بر روی فیزیولوژی رشد، پاسخ به تنش خشکی، فعالیت آنتی اکسیدانی و پراکسیداسیون لیپیدی چمن در شرایط خشکی در طول 28 روز و با فواصل زمانی 7 روز مورد ارزیابی و اندازه گیری قرار گرفت. چمن های تیمار شده با پروهگزادیون کلسیم، در شرایط تنش خشکی دارای محتوای نسبی آب بیشتر و کیفیت کلی بالاتری بوده و مقادیر نشت یونی و میزان مالون دی آلدهید به عنوان شاخص های انسجام غشا، در چمن های تیمار شده، در مقایسه با چمن های تیمار نشده پایین تر بود. کاربرد پروهگزادیون کلسیم باعث افزایش فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانی سوپراکسید دیسموتاز، آسکوربات پراکسیداز و کاتالاز در شرایط تنش خشکی و عدم تنش گردید ولی این افزایش در شرایط تنش خشکی مشهودتر بود. غلظت 15 میلی گرم در متر مربع ماده موثره پروهگزادیون کلسیم در کاهش صدمات تنش خشکی در کنتاکی بلوگراس موثرتر بود. نتایج حاصل از این تحقیق نشان داد که پروهگزادیون کلسیم با افزایش محتوای نسبی آب برگ و حفظ پایداری غشا باعث افزایش تحمل به خشکی در چمن کنتاکی بلوگراس می گردد.