بررسی عوامل تنش زا برای والدین نوزادان نارس بستری در بخش مراقبت های ویژه نوزادان بیمارستان افضلی پور کرمان

تولد نوزاد یک اتفاق خوشایند است، اما تولد زودرس و متعاقب آن بستری شدن در بخش مراقبت های ویژه برای والدین بسیار استرس آور است. از این رو شناسایی منابع استرس والدین و اتخاذ راهکارهایی جهت کاهش آن ضروری به نظر می رسد. مطالعه حاضر به منظور تعیین منابع استرس والدین نوزادان نارس در بخش مراقبت های ویژه نوزادان بیمارستان افضلی پور شهر کرمان انجام شد.
این مطالعه از نوع توصیفی- تحلیلی بوده و 154 نفر از والدین نوزادان نارس که شرایط ورود به مطالعه را داشتند، پرسشنامه سنجش استرس والدین را تکمیل نمودند. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSSنسخه 19 و آمار توصیفی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
نتا یج: نتایج مطالعه نشان داد والدین استرس متوسطی (69/0±61/2) را تجربه نمودند. از استرسورهای محیطی صدای ناگهانی زنگ مانیتور، از استرسورهای مربوط به تغییر نقش، ناامیدی در حمایت نوزاد در مقابل درد و اقدامات دردناک و از استرسورهای ظاهر و رفتار نوزاد مشاهده نوزاد در حال درد کشیدن، بیشترین استرسورهای والدین بودند. از طرفی والدین براساس برخی ویژگی های فردی از جمله نسبت با نوزاد، سابقه قبلی بستری و نحوه اقامت در بخش، استرس متفاوتی را تجربه نمودند.
از آنجا که والدین پس از تولد نوزاد نارس و بستری شدن او در بخش نوزادان استرس را تجربه می نمایند، لازم است کادر درمانی علاوه بر ارائه مراقبت به نوزادان به والدین نیز به عنوان مددجو توجه کنند تا از ایجاد استرس در آن ها و عواقبی که بر نوزاد و خانواده دارد پیشگیری نمایند.