تاثیر گروه درمانی معنوی و وجودی بر میزان افسردگی، اضطراب مرگ و باور به ادامه حیات پس از مرگ با تکیه بر گزارش های افراد تجربه کننده مرگ در دانشجویان

هدف این پژوهش بررسی تاثیر گروه درمانی وجودی و معنوی بر میزان افسردگی، اضطراب مرگ و باور به جهان آخرت است. پژوهش، نیمه تجربی با طرح پیش آزمون پس آزمون و گروه گواه بود. جامعه آماری دانشجویان کارشناسی دانشگاه اصفهان در سال 1392 بودند. از میان آنان 16 نفر با نمرات افسردگی بالا در پرسشنامه افسردگی بک (بک و همکاران، 1961)، اضطراب مرگ بالا در مقیاس اضطراب مرگ (تمپلر، 1970) و باور پایین به جهان آخرت در پرسشنامه باور به جهان آخرت عادلانه اسلامی (گل پرور و همکاران، 1390)، به شیوه نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و سپس به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه قرار گرفتند. گروه آزمایش در 6 جلسه گروه درمانی وجودی و معنوی شرکت کردند در حالی که گروه گواه تنها جلسات گروهی را با مکالمات عادی دریافت کردند. سپس، پس آزمون روی هر دو گروه اجرا گردید. نتایج تحلیل کواریانس نشان داد که در اضطراب مرگ بین نمره های پس آزمون این دو گروه تفاوت معنی دار وجود داشت و نمره اضطراب مرگ گروه آزمایش نسبت به گروه گواه کمتر بود (05/0P<). با توجه به نتایج پژوهش می توان گفت تلفیق روان درمانی وجودی و معنوی همراه با شرح تجربه های نزدیک به مرگ بر کاهش اضطراب مرگ تاثیر معنی داری دارد.