پیش بینی آمادگی شناختی عاطفی خلاقیت پژوهشی دانشجویان با توجه به خودکارآمدی پژوهشی

از انجام این پژوهش، بررسی رابطه خودکارآمدی پژوهشی با آمادگی شناختی - عاطفی خلاقیت پژوهشی دانشجویان دانشگاه رازی است. 288 دانشجو (103 پسر و 185 دختر) از طریق نمونه گیری سهمیه ای به عنوان نمونه انتخاب شدند. یافته ها از طریق پرسشنامه خودکارآمدی پژوهشی صالحی (1391) و پرسشنامه محقق ساخته آمادگی شناختی عاطفی خلاقیت پژوهشی جمع آوری گردید

از طریق روش آماری t مستقل، تحلیل رگرسیون، مانوا مورد تجریه و تحلیل قرار گرفت.

نتایج حاصل از رگرسیون ساده و چندگانه نشان داد که مقیاس خودکارآمدی پژوهشی و خرده مقیاس های آن می تواند آمادگی شناختی عاطفی خلاقیت پژوهشی را پیش بینی نماید. همچنین از بین خرده مقیاس های خودکارآمدی پژوهشی، متغیر مفهوم پردازی پیش بینی کننده خوبی برای آمادگی شناختی عاطفی خلاقیت پژوهشی دانشجویان است. نتایج آزمونt مستقل نشان داد که بین دانشجویان دختر و پسر در کل مقیاس آمادگی شناختی عاطفی خلاقیت پژوهشی تفاوت معنی داری وجود ندارد، اما در مقیاس ریسک پذیری تفاوت معناداری بین دانشجویان دختر و پسر مشاهده شد.

با توجه به یافته های تحقیق چنین استنباط می شود متغیر خودکارآمدی پژوهشی از قدرت پیش بینی کنندگی قابل قبولی برای خلاقیت پژوهشی برخورداراست، لذا افرادی که خودکارآمدی پژوهشی بالاتری را تجربه کنند در بعد خلاقیت پژوهشی هم بهره وری بیشتری خواهند داشت.