تاثیر آموزش مهارت های مثبت اندیشی بر فرسودگی شغلی پرستاران

پرستاران به دلیل مواجهه با استرس های فیزیکی، روانی و هیجانی در معرض فرسودگی شغلی قرار دارند که می تواند باعث ایجاد اختلالات جسمی، روحی و روانی برای فرد شاغل و تحمیل هزینه های مستقیم و غیرمستقیم بر فرد و جامعه گردد. هدف این مطالعه تعیین تاثیر آموزش مهارت های مثبت اندیشی به عنوان یک مداخله ی روانشناسی بر فرسودگی شغلی پرستاران بیمارستان روان پزشکی رازی تهران می باشد.
مطالعه حاضر از نوع شبه تجربی بوده و در آن از طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه شاهد استفاده شد. جامعه آماری کلیه پرستاران شاغل در بیمارستان روان پزشکی رازی تهران در سال 1393بود. از طریق روش نمونه گیری مبتنی بر هدف و بر اساس معیارهای ورود 30 نفر انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه مداخله و شاهد قرار گرفتند. گروه مداخله به مدت هشت جلسه 45 دقیقه ای به مدت دو روز در هفته تحت آموزش مهارت های مثبت اندیشی قرار گرفتند. نمونه ها قبل و بعد از مداخله، پرسشنامه فرسودگی شغلی ماسلاچ را تکمیل کردند. داده ها با نرم افزار آماری SPSS19 و با استفاده از آزمون های آماری کای اسکوئر، تی مستقل، زوجی و تحلیل واریانس تجزیه وتحلیل شدند.
نتایج حاصل از مطالعه نشان داد که فراوانی فرسودگی شغلی بر اساس جنس، تاهل و سابقه کارتفاوت معنی داری دارد. بعد از مداخله، میانگین نمره ی فراوانی فرسودگی (p=0/014) و شدت فرسودگی شغلی (p=0/031) گروه مداخله به طور معناداری کاهش پیدا کرد.
نتایج نشان داد که آموزش مهارتهای مثبت اندیشی موجب کاهش فرسودگی شغلی پرستاران می شود. بنابراین می توان روش به کار گرفته شده در پژوهش حاضر را روش مناسبی برای مداخلات روانی- تربیتی و مشاوره ای و درمانی در پرستاران قلمداد کرد.