ارزیابی مقدار مواد سوختنی پس از آتش سوزی در جنگل کاری های کاج تدا با استفاده از خط نمونه و روش FLM (مطالعه موردی: جنگل کاری های تخسم در استان گیلان)

وقوع آتش سوزی در بوم سازگان های طبیعی به شرایط آب وهوایی، در دسترس بودن منابع احتراق و مقدار و مشخصات مواد سوختنی بستگی دارد. میزان انباشتگی مواد سوختنی یک عامل تعیین کننده در رفتار آتش است. باقی مانده های چوبی افتاده در جنگل و نیز پوشش علفی کف جنگل ها ازجمله عامل های تعیین کننده در شدت آتش سوزی و زمان احتراق است. مدیران جنگل برای مدیریت ماده سوختنی نیاز به آگاهی از مقدار، ترکیب طبقه قطری و وضعیت زمانی و مکانی مواد سوختنی دارند. جنگلکاری های سوزنی برگ در ناحیه سراوان و لاکان شهرستان رشت ازجمله حساسترین مناطق به آتش سوزی در جنگل های استان گیلان هستند. به منظور مشخص کردن مقدار انباشت ماده سوختنی و درجه اهمیت آن در خطر آتش سوزی این جنگل ها پس از آتش سوزی های اخیر، جنگلکاری تخسم در منطقه جنگلی لاکان مورد بررسی قرار گرفت. برای این منظور از خط نمونه و از روش FLM (روش برآورد مقدار ماده سوختنی) استفاده شد. نتایج نشان داد که مقدار ماده سوختنی در پوشش جنگلکاری با کاج تدا 3/89 تن در هکتار است که در طبقه های قطری مختلف پراکنده است. این میزان سوخت، آتش سوزی شدیدی را متوجه این جنگل نمی کند، اما بعضی از پوشش های علفی منطقه دارای مقدار ماده سوختنی زیادی هستند که آتش سوزی شدید و گذرایی را از این پوشش ها می توان انتظار داشت.