انسان معنوی اساس سازمان های نوین

این خداوند است که روشنایی ستارگان را برای راهنمایی بشر در تیرگی های شب و تاریکی های دریا فراهم می نماید و این نشانه های گسترده برای دانایان و صاحبان فکر است.
سازمان بمنزله موجود زنده و انسان معنوی اساس سازمان های نوین در حیطه سازمانی نیز، امروزه بقا یا زوال سازمان های پیشرو به نحوه انطباق مستمر آنان با تغییرات محیطی گسترده ای بستگی دارد که عملا«مدیریت برنامه ریزی شده قطعی دراز مدت بر آنها بدلیل تلاطمات و چالش های متعدد و الزام بر نوآوری،و محدودیت زمان کارسازی ندارد. بنابراین تمرکز و سرمایه گذاری دراز مدت در سازمانها بر روی رشد و توسعه انسانها بعنوان انسان معنوی مبنای بقا و حرکت آنان را در چهار چوب مدلهای جدید مدیریت تغییرکه براساس نظامهای اثر بخش و نوین خلاقیت و نوآوری جهت حضور شایسته در بازارهای متنوع، متلاطم و متغیر، ساختار دهی و مهندسی مجدد شده اند، فراهم می سازد. در این راستا شالوده اصلی طراحی و استقرار سازمان های نوین، سرمایه های انسانی ارزشمندی هستند که در قالب گروه های تخصصی، سامان یافته و «سازمان را بمنزله موجود زنده» در تمامی تلاطمات یاری نموده و نه تنها نگران تغییر نیستند بلکه خود، مدیریت بر تغییر و ایجاد چالش های ذهنی و فکری را عهده دار بوده و در قالب سازمان های فراگیر نسبت به تبادل دائمی دانش و مشارکت گسترده سازمانی و ایجاد ارزش افزوده اقدام می نمایند.