ساخت و ارزیابی سازگاری سلولی و زیست تخریب پذیری برون تن کامپوزیت 3PGS/CaTiO برای کاربرد به عنوان Conduit عصبی

Poly(glycerol sebacate) (PGS) پلیمری زیستی و نوین برای کاربرد های زیست پزشکی با سازگاری زیستی بالا و خواص مکانیکی نزدیک به بافت های نرم بدن و همچنین قابلیت تنظیم خواص در حین ساخت می باشد؛ اما این پلیمر، به تخریب زیستی به نسبت سریعی دچار می شود که به طور معمول، از نرخ بازسازی اعصاب محیطی بالاتر است و برای کاربرد به عنوان Conduit عصبی نیاز به بهبود خواص تخریبی دارد.

ابتدا، پیش پلیمر PGS سنتز و سپس معادل 5 درصد وزنی آن سرامیک کلسیم تیتانات (3CaTiO) که سازگاری زیستی بالایی دارد، به آن اضافه شد و مخلوط حاصل تحت عملیات پخت قرار گرفت تا استحکام آن افزایش یابد. بیوکامپوزیت حاصل، مورد تصویربرداری میکروسکوپ الکترونی روبشی، طیف سنجی تبدیل Fourier فروسرخ (FTIR یا Fourier transform infrared spectroscopy)، آزمون تخریب زیستی برون تن و ارزیابی سمیت سلولی با سلول 929L قرار گرفت.

در نهایت، کامپوزیتی با توزیع ذرات بالا به دست آمد که آزمون تبدیل Fourier فروسرخ از ایجاد پیوندی شمیایی بین دو پیش ساز آن حکایت داشت. زمان تخریب زیستی برون تن، 23 درصد کاهش در افت وزن دوره ی 60 روزه ی تخریب کامپوزیت نسبت به پلیمر خالص را نشان داد. نتایج کشت سلول، زیستایی بالای 90 درصد پس از 5 روز کشت برای این کامپوزیت نشان داد.

با توجه به نرخ تخریب زیستی، وزن مولکولی و سازگاری سلولی، می توان این کامپوزیت را برای کاربرد Conduit عصبی مورد ارزیابی های بیشتری قرار داد.