تاثیر نوع و نسبت ورمی کمپوست بر برخی شاخص های رشد و غلظت عناصر غذایی در گوجه فرنگی در شرایط گلخانه ای

این مطالعه با هدف بررسی اثر نوع و مقدار ورمی کمپوست بر رشد گیاه گوجه فرنگی با پنج نوع مختلف ورمی کمپوست (برگ چنار، برگ افرا، هرس درختان سیب و انگور، ضایعات عرقیات گیاهی و بقایای آزولا) و چهار نسبت حجمی ورمی کمپوست به پیت و پرلیت (2 به 1 حجمی/حجمی) صفر، 3/1، 3/2، 3/3 با کاشت گوجه فرنگی در شرایط گلخانه ای اجرا گردید. نتایج نشان داد که نوع ورمی کمپوست تاثیر معنی دار (05/0P≤) بر ارتفاع بوته، وزن خشک بخش هوایی، وزن خشک ریشه، تعداد میانگره و قطر ساقه داشت. برهمکنش نوع و مقدار ورمی کمپوست تاثیر معنی داری بر وزن خشک ریشه و بخش هوایی، قطر ساقه، درصد نیتروژن و پتاسیم گیاه داشت. بیشترین تاثیر بر وزن خشک بخش هوایی، قطر ساقه و درصد نیتروژن در نسبت 3/2 ورمی کمپوست بقایای آزولا مشاهده شد. مقدار پتاسیم در نسبت 3/2 ورمی کمپوست برگ افرا در مقایسه با شاهد 18/66 درصد افزایش نشان داد. همچنین، کاربرد سطوح مختلف ورمی کمپوست، درصد فسفر و غلظت آهن و روی را نیز نسبت به تیمار پیت و پرلیت افزایش داد. به طور کلی، انواع و نسبت های مختلف ورمی کمپوست در مقایسه با بستر پیت و پرلیت تاثیر مثبتی بر شاخص های رشد و غلظت عناصر در گیاه گوجه فرنگی داشت.