شیمی کانی گارنت در پگماتیتها و سنگهای دگرگونی منطقه همدان

محدوده همدان به طور عمده متشکل از سنگهای دگرگونی و پلوتونیک مزوزوئیک است. در این منطقه از غرب به شرق به ترتیب واحدهای متمایزی از توده های نفوذی، سنگهای دگرگونی مجاورتی و رگه های پگماتیتی و آپلیتی رخنمون دارند که در برخی مناطق این سنگها حاوی گارنت می باشند. بر اساس مطالعات انجام شده ترکیب اصلی گارنت در شیست های کمری و پگماتیت های ابرو از نوع آلماندین (گارنت غنی از آهن) و به مقدار کمتر اسپسارتین (گارنت غنی ازمنگنز) است که این دو نوع گارنت به گروه پیرالسپیت معروفند. الگوی منطقه بندی گارنت در سنگهای دگرگونی (شیست ها و هورنفلس ها) با سنگهای آذرین (پگماتیت) تغییرات متفاوتی از مرکز به حاشیه نشان می دهد. به طوری که ترکیب گارنت به ترتیب از مرکز به حاشیه در شیست ها از Alm0.63، Prp0.07، Sps0.24، Grs0.05 تا Alm0.71، Prp0.09، Sps0.13، Grs0.05در هورنفلس ها از Alm 0.79، Prp0.14، Sps 0.06، Grs0.07تا Alm0.8، Prp0.13، Sps 0.05، Grs0.01 و در پگماتیت ها، از Alm0.73، Prp0.015، Sps0.24، Grs0.07 تا Alm0.7، Prp0.011، Sps0.28، Grs0.00 تغییر می کند. شواهد پتروگرافی نظیر همراهی تورمالین با گارنت پگماتیت ها و آندالوزیت با گارنت سنگهای دگرگونی مجاورتی و شیمی کانی گارنت (افزایش Mn در هسته گارنت شیست ها و کاهش آن در هسته گارنت پگماتیت، کاهش عنصر Mg در مرکز گارنت پگماتیت و افزایش آن در هسته گارنت شیست ها، خطی بودن Ca، Al از حاشیه به مرکز در هورنفلس ها) و تقریبا 10 درصد گارنت پیروپ حاکی از منشا گرفتن گارنت موجود در شیست ها و هورنفلس ها از یک سیستم بسته (دگرگونی مجاورتی) و ماگمایی بودن آن در پگماتیت هاست.