مقایسه رشد مسیر شغلی و اهمال کاری دانشجویان دارای اختلال بیش فعالی/کم توجهی با دانشجویان نرمال

اهمال کاری یک عادت رفتاری شایع در بین افراد است و پژوهش ها حاکی از آن است که یکی از عوامل به وجودآورنده و تشدیدکننده اهمال کاری، تکانشی بودن است که یکی از نشانه های اختلال بیش فعالی/کم توجهی است. از طرفی دیگر با توجه به اهمیت شغل در زندگی افراد که در طول مسیرشغلی آنان قرار دارد، این مطالعه با هدف مقایسه رشد مسیر شغلی و اهمال کاری دانشجویان بیش فعال/ کم توجه و دانشجویان نرمال دانشگاه اصفهان انجام شد.
روش این پژوهش علی- مقایسه ایی است. جامعه ی آماری شامل کلیه ی دانشجویان کارشناسی دانشگاه اصفهان بود، که تعداد 220 نفر، به روش نمونه گیری خوشه ایچند مرحله ایی انتخاب شدند و به وسیله ی پرسشنامه رشد مسیر شغلی، پرسشنامه اهمال کاری و مقیاس درجه بندی وندر یوتا در سه گروه بیش فعال /کم توجه، مشکوک به بیش فعالی/کم توجهی و نرمال مورد مقایسه قرار گرفتند. این پرسشنامه ها از روایی و پایایی مطلوب برخوردار بودند. داده ها از طریق آمار توصیفی شامل میانگین، انحراف معیار و در سطح آمار استنباطی با روش تحلیل واریانس تک متغیره با استفاده از نرم افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
تحلیل واریانس تک متغیره نشان داد که بین میانگین رشد مسیر شغلی دانشجویان بیش فعال/ کم توجه، مشکوک با نرمال تفاوت معنی دار وجود ندارد (25/0 = p، 38/1= F). درحالیکه میانگین اهمال کاری دانشجویان بیش فعال/ کم توجه و مشکوک به طور معناداری بیشتر از اهمال کاری دانشجویان نرمال بود(01/0 > p، 47/6 = F).
یافته ها نشان داد که اختلال بیش فعالی/کم توجهی بر میزان اهمال کاری دانشجویان تاثیر گذار است. لذا درمان دارویی و نیز مداخلات آموزشی در زمینه کنترل اهمال کاری برای بهبود عملکرد این دانشجویان پیشنهاد می شود.