مقایسه طرح واره های ناسازگار اولیه و سبک زندگی در بیماران افسرده، مولتیپل اسکلروزیس و عادی

هدف این مطالعه مقایسه طرح واره های ناسازگار اولیه و سبک زندگی در بیماران افسرده، مولتیپل اسکلروزیس و عادی بود.
این پژوهش علی- مقایسه ای است. نمونه پژوهش شامل 20 بیمار افسرده و 20 بیمار ام اس بود که به روش نمونه گیری در دسترس از بین افراد مراجعه کننده به مطب روانپزشکان و روانشناسان شهرستان خرم آباد انتخاب شده بودند. همچنین 20 فرد عادی نیز به شیوه همتاسازی انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از مقیاس طرح واره یانگ – فرم کوتاه (YSQSF)، مقیاس افسردگی بک (BDI-II)، مقیاس وضعیت گسترش یافته ناتوانی (EDSS) و مقیاس اصلی آدلری برای موفقیت بین فردی (نسخه بزرگسالان) استفاده شد. داده های جمع آوری شده به روش تحلیل واریانس چندمتغیری (MANOVA) و آزمون تعقیبی شفه مورد تحلیل آماری قرار گرفت.
بر اساس نتایج حاصل از آزمون مانوا، طرح واره های ناسازگار اولیه و سبک زندگی در بین بیماران افسرده، بیماران ام اس و افراد عادی متفاوت بود (001/0≥P). همچنین نتایج نشان داد که در کلیه مولفه های سبک زندگی به جز تعلق- علاقه اجتماعی، کنار آمدن، مسئولیت پذیری، کوشش برای رسیدن به کمال و ملایمت میانگین نمرات گروه بیماران افسرده و بیماران ام اس به طور معناداری بیشتر از گروه افراد عادی است.
میزان طرح واره های ناسازگار اولیه و سبک زندگی ناسالم در بیماران افسرده و مولتیپل اسکلروزیس بالا بوده و می تواند سلامت آنان را به مخاطره اندازد. لذا ارایه آموزش های مناسب جهت مقابله یا سازگاری با این علایم در بیماران مولتیپل اسکلروزیس و افسرده ضروری به نظر می رسد.