تاثیر نگاه معرفت شناسانه در نظریه های سیاسی با تاکید بر آرای سوفیست ها

نشان دادن توقف نظریه های سیاسی بر نظریه های معرفتی هدف این نگارش است. این کار از راه معرفی نظریه های متضاد سیاسی سوفیست ها در یونان باستان و ابتنای آنها بر آرای متضاد معرفت شناسانه آنها نسبت به امور واقع صورت می گیرد. از یک سو، نظریه نسبیت گرایی و شبه پوچ گرایی نسل اول سوفیست ها، از جمله پروتاگوراس و گرگیاس، تاثیر بسزایی در پوزیتیویستی بودن آرای سیاسی آنها داشت. از سوی دیگر، ثبات نظرگاه های واقع گرایانه سیاسی نسل های متاخر سوفسطائیان، متاثر از آرای معرفتی ضدنسبیت گرایی فیلسوفان یونانی، مثل سقراط بود.
این همه از این امر حکایت می کند که نظرگاه های معرفتی دانشمندان همواره نقشی تعیین کننده در آرای سیاسی آنها داشته و دارد. بنابراین، نظریه های پوزیتیویستی سیاسی در عصر حاضر نیز دلیل بر قبول نظریه نسبیت گرایی معرفتی از سوی صاحبان و طرفداران آن نظریه هاست. به دلیل آنکه نظریه نسبیت گرایی معرفتی به لحاظ منطقی غیرقابل دفاع است، نتیجه می گیریم که هیچیک از نظریه های سیاسی پوزیتیویستی نیز به لحاظ منطقی توجیه پذیر نیستند.