بررسی اثرسطوح مخمر ساکارومایسزسرویزیه و ملاس برارزش تغذیه ای و تجزیه پذیری آتریپلکس لنتی فورمیس (Atriplex. lentiformis) سیلو شده به روش کیسه های نایلونی

هدف از این پژوهش بررسی اثرات سطوح مختلف مخمر و ملاس روی ترکیبات شیمیایی، ارزش تغذیه ای و قابلیت هضم آتریپلکس لنتی فورمیس سیلو شده بود. مخمر، در سطوح صفر (شاهد)، 5/2 و 5 گرم در کیلوگرم ماده خشک و ملاس در سه سطح، صفر (شاهد)، 10 درصد و 15 درصد به آتریپلکس اضافه شده و سیلو شدند. آزمایش به روش فاکتوریل 3×3 در قالب طرح کاملا تصادفی انجام گرفت. ماده خشک، ماده آلی، خاکسترخام، الیاف نامحلول در شوینده اسیدی و خنثی، چربی خام، پروتئین خام و کربوهیدرات های محلول تعیین شد. برای تعیین قابلیت هضم ماده خشک تیمارهای مورد مطالعه، از دو راس گاو نر سیستانی فیستوله دار استفاده شد. سطح 5/2 و 5 گرم مخمر باعث افزایش ماده خشک و کاهش کربوهیدرات محلول شد ولی تاثیر چندانی بر تجزیه دیواره سلولی و دیواره سلولی بدون همی سلولز نداشتند. در مقابل، سطح 10 و 15 درصد ملاس باعث کاهش الیاف نامحلول در شوینده اسیدی و خنثی شد و از طرفی ماده خشک و کربوهیدرات محلول را افزایش داد. سطوح 5/2 گرم مخمر و 10 درصد ملاس بیشترین تجزیه پذیری ماده خشک را نشان دادند و تفاوت معنی داری با تیمار شاهد نداشتند. مخمر و ملاس تا حدودی می توانند ارزش تغذیه ای آتریپلکس لنتی فورمیس را بهبود دهند اما اثر ملاس روی تجزیه پذیری و ارزش تغذیه ای آتریپلکس رضایت بخش تر از اثر مخمر بود.