اثرات درمانی افزودن ویتامین D به اینترفرون بتا a1 در بیماران مبتلا به Multiple sclerosis

متابولیت های ویتامین D در سیگنال های ایمنی که منجر به سرکوب و تنظیم مکانیسم های خود ایمنی و بیماری های التهابی می شوند، نقش دارد. بنا بر این، درمان با ویتامین D می تواند یک روش با ارزش برای درمان بیماری های خود ایمنی و التهابی باشد. این مطالعه، با هدف بررسی تاثیر درمان با ویتامین D و اینترفرون بتا a1 در مقایسه با اینترفرون بتا a1 به تنهایی در بیماران مبتلا به MS انجام شد.
در این مطالعه ی تجربی تصادفی، 57 بیمار مبتلا به MS به دو گروه تقسیم شدند. یک گروه برای بررسی اثرات کلینیکی ویتامین D، بعد از 6، 12 و 24 ماه، تحت درمان با ویتامین D و اینترفرون بتا a1 (سینوکس، ساخت شرکت سیناژل ایران) قرار گرفتند و گروه دیگر فقط اینترفرون بتا a1 دریافت نمودند. در این مطالعه، یافته های MRI (Magnetic resonance imaging)، تعداد عود و معیار EDSS (Expanded disability status scale) در هنگام شروع مطالعه، 12 و 24 ماه بعد از شروع درمان مورد بررسی قرار گرفت. نوع آنالیز آماری بسته به نوع نتایج مورد اندازه گیری متفاوت بود.
بیمارانی که با ویتامین D درمان شدند، بعد از دو سال درمان با این دارو، نمره ی EDSS پایین تر (014/0 = P)، میزان عود کمتر (240/0 = P) و تعداد میانگین ضایعات Gradient-echo (GE) (001/0 = P) از خود نشان دادند.
ویتامین D یک راه درمانی کمکی مناسب برای درمان بیماران مبتلا به MS می باشد. نقش این دارو در درمان بیماری های خود ایمنی بایستی در تحقیقات بالینی مورد توجه بیشتری قرار گیرد. نتایج این پژوهش در بیماران مبتلا به MS نشان داد که سطح ویتامین D می تواند عامل پیش گویی کننده ی مناسبی برای شدت بیماری MS باشد. در نهایت، اگر چه ویتامین D نمی تواند یک عامل قابل ملاحظه به عنوان علت به وجود آمدن بیماری MS باشد، اما می تواند به عنوان یک عامل محیطی بالقوه در تشدید این بیماری در نظر گرفته شود.