بررسی وجود تعدادی از ژنهای بالقوه حدتزا و مقاومت به کینولونها در سویه های بیماریزای اشریشیا کلی جدا شده از طیور در شمال شرق ایران

اشریشیا کلی بیماریزای طیور (APEC)، عامل مسبب کلی باسیلوز بوده که دارای بسیاری از ژن های بالقوه حدت زا می باشد.
در این مطالعه تعدادی از ژن های بالقوه حدت زا در سویه های APEC و مقاومت آنها به کینولون ها مورد بررسی قرار گرفتند.
وجود چهار ژن حدت شامل iss، cvi،iuc و tsh در 52 جدایه اشریشیا کلی از کلی باسیلوز طیور و 11 جدایه از مدفوع طیور به ظاهر سالم با روش قراردادی PCR مورد بررسی قرار گرفت. مقاومت تمام جدایه ها در برابرنالیدیکسیک اسید، نوروفلوکساسین، سیپروفلوکساسین و انروفلوکساسین با روش انتشار از دیسک ارزیابی گردید.
وجود ژن های iss و tshدر جدایه های طیور بیمار به طور معنی داری نسبت به جدایه های طیور سالم بیشتربود. تفاوت معنی داری بین سویه های APEC و اشریشیا کلی مدفوعی در مقاومت به کینولون ها وجود نداشت. ولی، ژن های cvi و iuc به طور معنی داری در جدایه های حساس به کینولون در طیورسالم، بیشتر بود.
نتیجه گیری نهایی: ژن های tsh و iss در بیماریزایی سویه های اشریشیا کلی اهمیت دارند. ارتباطی بین عدم وجود ژن حدت و مقاومت در برابر کینولون ها در جدایه های طیور بیمار مشاهده نشد.