مطالعه مقایسه ای منحنی رشد فیبروبلاست های جدا شده از پوست نواحی اندام حرکتی و گردن اسب

فیبروبلاست ها یکی از سلول های مهم در التیام زخم ها هستند. این سلول ها بستر مناسب را جهت مهاجرت کراتینوسیت ها و انقباض زخم ایجاد می کنند. التیام زخم در ناحیه پایین اندام حرکتی اسب با تاخیر می باشد که یکی از دلایل آنرا رشد و تکثیر زیاد فیبروبلاست ها می دانند که منجر به ایجاد بافت جوانه ای اضافی در زخم های این ناحیه می شوند.
این مطالعه به منظور مقایسه منحنی رشد و تکثیر فیبروبلاست های جدا شده از پوست نواحی اندام حرکتی و گردن اسب صورت پذیرفت.
تعداد 5 راس اسب با یافته های طبیعی آزمایشگاهی و بالینی انتخاب شدند. دو نمونه تمام ضخامت پوست به روش استریل از ناحیه جانبی گردن و دیگری از قسمت جانبی اندام حرکتی (ناحیه متاکارپ) در هر اسب برداشت شد، سپس نمونه ها با PBS شسته شده و با قیچی ریز شده و در داخل فلاسک 25 کشت سلولی برده شدند. بعد از چسبیدن نمونه ها به فلاسک،cc 5 محیط کشت اضافه شد. بعد خروج تعداد کافی سلول ها از بافت های چسبیده به کف فلاسک سلول ها پاساژ داده شدند و بعد از رشد وتکثیر کافی سلول ها مجددا پاساژ داده شده و به میزان 10هزار سلول در هر گوده یک پلیت 24 تایی برده شدند. بعد از 48 ساعت تا 8 روز، روزانه سه گوده تریپسینه شده و تعداد سلول های هر گوده شمارش و درصد قابلیت زیستی سلول ها تعیین شد و به این صورت تعداد سلول های زنده به دست آمد.
منحنی رشد فیبروبلاست های جدا شده از نواحی اندام حرکتی و گردن کشیده شده و مقایسه آماری بین سلول ها صورت پذیرفت که تفاوت معنی داری در تعداد سلول های زنده مشاهده نگردید، ولی تفاوت در قابلیت زیستی این سلول ها معنی دار است. میانگین زمان دوبرابر شدن جمعیت سلولی در ناحیه گردن 73/31 ساعت و در ناحیه اندام حرکتی 4/26 ساعت است که البته از نظر آماری این تفاوت معنی دار نبوده است.
نتیجه گیری نهایی: به نظر می رسد با توجه به تفاوت در درصد قابلیت زیستی، مرگ برنامه ریزی شده در فیبروبلاست های ناحیه گردن منظم تر از ناحیه اندام حرکتی است.